نگاهی به کتاب رسانه ها و تعارض سیاسی فلسفلد ( بررسی مدل رقابت سیاسی )
ولفسفلد در سال ۱۹۹۷ در کتاب خود با عنوان رسانه ها و تعارض سیاسی، یک مدل رقابت سیاسی و را ارائه می کند.
هدف وی نیز شبیه مدل تعامل رسانه سیاستگذاری ، تبیین شرایطی است که پوشش رسانه های خبری با تدوین سیاستگذاری ها رابطه دارند. هدف غایی ایشان ، دستیابی به درکی دقیق تر از رابطه بین رسانه های خبری و دولت بود.
تاکید اصلی ولفسفلد بر رابطه بین رسانه های خبری و گروه هایی است که در پی به چالش کشیدن دولت و به دنبال تغییرات سیاسی هستند. ادعای اصلی وی این است که با وجود کارکرد طبیعی دولت که انعکاس حمایت از نگرش های غالب جامعه یا حتی جذب حمایت برای این نگرش هاست، این رسانه ها برخی اوقات منافع گروه های حاشیه ای را نیز تامین می کنند. بخش نخست کتاب ولفسفلد به توضیح دقیق تر شرایطی می پردازد که گروههای حاشیه ای یا به تعبیر وی رقبا» را قادر می سازد، هم دستور کار رسانه ای را مشخص کنند و هم بر پیامدهای سیاسی اثر بگذارند. وی استدلال می کند از میان چندین متغیری که توانایی یا ناتوانایی رقبا در به کنترل در آوردن دستور کار رسانه ای را دارند،
میزان کنترل دولتها بر محیط سیاسی، متغیر موقعیتی اصلی است که مشخص می کند آیا رسانه های و خبری نقشی مستقل در تعارض های سیاسی بازی خواهند کرد یا نه؟ . وی هم چنین مفهوم "توطئه چینی" را ارائه می کند تا نشان دهد پوشش رسانه ای چگونه می تواند با تبلیغ درک خاص خود از مسئله سیاسی مورد بحث، طرف یکی از رقبا را بگیرد.
در کل، مدل تعامل سیاستگذاری رسانه و مدل رقابت سیاسی ولفسفلد، ابزار نظری لازم برای تبیین این که کی و چگونه رسانه های خبری با سیاستگذاری دولت رابطه دارند را فراهم می کند. بنابراین هر دو مدل بر مبنای نظریه های موجود و امتحان شده دولت رسانه بحث می کنند و از تداوم بی نتیجه بحث بر سر تاثیرگذاری یا تاثیرپذیری رسانه ها بر دولت اجتناب می کنند.
می توان مدل های نظری را برای آشتی دادن ادعاهای متضاد در مورد نقش رسانه ها به کار بست. مدل تعامل رسانه - سیاستگذاری با توجه به فراوانی و اهمیت رسانه ها این معنی را می رساند که رسانه ها و دولت، در موارد فراوانی رابطه دارند. در مقابل، تحلیل ولفسفلد از رقبای دولت که دستور کار رسانه ها را تعیین می کنند، به ندرت رخ می دهد، اما اگر رخ دهد می توان استدلال کرد اهمیت تاثیر رسانه ها (در چارچوب ایجاد تغییرات سیاسی در حجم وسیع) بیشتر شده است. در هر صورت، اهمیت رسانه ها در ارتباط با پیامدهای سیاسی خیلی بیشتر از آن است که نظریه تولید رضایت توصیف می کند.