هرچه کنی به خود کنی گرهمه نیک وبد کنی

فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره ﴿۷﴾

پس هر که هموزن ذره ای نیکی کند [نتیجه] آن را خواهد دید (۷)

ومن یعمل مثقال ذره شرا یره ﴿۸﴾

و هر که هموزن ذره ای بدی کند [نتیجه] آن را خواهد دید (۸)

این جهان کوه است و فعل ما ندا 
سوی ما آید نداها را صدا 
فعل تو کان زاید از جان و تنت 
همچو فرزندی بگیرد دامنت 
پس تو را هر غم که پیش آید ز درد
بر کسی تهمت منه، بر خویش گرد 
فعل تست این غصه های دم به دم 
این بود معنای قد جف القلم..

 سوره مبارکه اسرا به ما هشدار می دهد که «ان احسنتم احسنتم لانفسکم وان اساتم فلها»؛ «اگر نیکی کنید به خود نیکی کرده اید و اگر بدی کنید به خود [بد نموده اید]» ولی ما باز هم فراموش می کنیم 

در جایی دیگر آیه ۴۶ سوره مبارکه «فصلت» به ما گوشزد می کند که «من عمل صالحا فلنفسه و من اساء فعلیها؛ هر کس کار شایسته ای به جا آورد، برای خود به جا آورده است و کسی که کار بد کند، به زیان خود اوست» اما باز هم انسان زمینی درس عبرت نمی گیرد، از دیگران پله می سازد و به سمت بالا حرکت می کند و غافل از این است که دست روزگار زیر پای او را خالی خواهد کرد.

این یک سنت الهی است، نیکی ها و بدیها سرانجام به خود انسان باز می گردد، هر ضربه ای که انسان می زند بر پیکر خویشتن زده است، و هر خدمتی به دیگری می کند در حقیقت به خود خدمت کرده است،