مرگ و اعتلای آگاهی

گویند در یمن مردی به ریاضت نشسته و سی سال کفن پوشیده و شب ها را در درون قبر می خوابد ؛ اویس، چون بر احوال او وقوف یافت به نزدش شتافت و چون حال پریشان و تن نزار او را بدید دلش بروی سوخت و زبان به نصیحت و ارشاد گشود و سر انجام چنین فرمود : ای مرد تو که سی سال کفن پوشیده و در قبر خفته ای در حقیقت سی سال است که این قبر و این کفن تو را از حق جدا ساخته است . آن مرد چون این سخن بشنید و به معنی تلخ آن پی برد و دانست که سی سال عمر خود را تباه کرده و با اشتغال به ظواهر از حقایق باز مانده است ، پس آنچنان شد که دیگر چیزی نفهمید و لاجرم صیحه ای برکشید و نقش زمین شد و جان به جان آفرین تسلیم کرد . (1)

***

[یزدانپناه عسکری]

دوری از تجرید*و عدم استفاده از مرگ به عنوان حریفی ارزنده جهت اعتلای آگاهی و فقط تسلیم آن شدن و خود را در آغوش آن انداختن .

________________________

1 – خفیف شیرازی عارف بزرگ قرن چهارم هجری، محمد رشاد – تهران : نشر اندیشه1352 صفحه 177

* - تذکره الاولیاء ، عطار: خاصیت اویس القرنی رضی الله عنه تجرید بود.