ارائه خبر بد درطبابت

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 674

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AIMEC07_027

تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: بیماران حق آگاهی و برخورداری از اطلاعات مربوط به سلامتی و منجمله اخبار بدمربوط به وضعیت پزشکی خود را دارند و گاهی پزشکان ناگزیر از دادن چنین اطلاعاتی به بیماران هستند. این اخبار با توجه به اثر منفی که روی بیماران می گذارند ، از آنها تعبیر به خبر بد می شود و متاسفانه چنین اخباری در محیط پزشکی به فراوانی وجود دارند. مسئولیت ارائه این اخبار جزو مشکل ترین وظایف حرفه پزشکی است که کادر پزشکی باید در شرایط متلاطم روحی بیماران علاوه بر آرامش بخشی به آنان با نهایت ظرافت و دقت این اخبار را به ایشان منتقل کنند انسانها ناگزیر از ایجاد ارتباط با یکدیگر هستند و ما آگاهانه یا نا آگاهانه در تمام مدت ، در حال مبادله اطلاعات و پیامهایی با دیگران چه به طور مستقیم و چه غیر مستقیم هستیم. انتقال خبربد یکی از مهمترین انواع چالشهای موجود در ارتباطات پزشکی است مهارت ایجاد یک ارتباط خوب جزء لاینفک حرفه پزشکی می باشد.گفتن خبربد یا دریافت خبربد هیچ گاه مساله ساده ای نیست و این پروسه زمانی سخت تر می شود که هیچ بهبودی برای بیمار مورد انتظار نیست یا شرایط به گونه ایست که تیم درمانگر برای تغییر آن کار زیادی نمی توانند انجام دهند. پزشکان در طول تاریخ پزشکی همیشه با این مسوولیت دست به گریبان بوده اند.مواد و روشها: برای نوشتن این مقاله در با مراجعه به پایگاه اطلاعاتی pub med و استفاده از کلید واژه ها ی bad news AND bioethics[sb] تعداد 600 مقاله به د ست آمد که با ا ستفاده از فیلتر free full text تعداد آنها به 107 عدد ر سید و با ا ستفاده از فیلتر recent 5 years تعداد به 42 عدد کاهش یافت ، که یک مقاله به زبان آلمانی و یک مقاله به زبان اسپانیایی بود که exclude شدند و سه مقاله نیز به دلیل عدم ارتباط منطقی حذف شدند و نهایتا 37 مقاله مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 11 عدد از این مقالات مربوط به ملاحظات اخلاقی پایان حیات ، 17 مقاله مربوط به مساله آموزش مهارتهای انتقال خبربد ، 3 مقاله مربوط به تاثیرات فرهنگی روی مساله گفتن خبربد ، 4 مقاله در رابطه با خبربد در اختلالات حول وحوش تولد و 1 مقاله مربوط به عذرخواهی بعد ا زدادن خبر خطای پزشکی بود.باوجود اینکه انتقال اخبار بد در اغلب حرفه های پزشکی به طور روزانه رخ میدهند، اکثر پزشکان برای این ارتباطات ضروری و مهم آموزش رسمی دریافت نکرده اند و این موضوع را بهعنوان یک وظیفه بسیار سخت مورد توجه قرار میدهند. اصطلاح اخبار بد، به همه اطلاعات قابل انتقال به بیماران یا خانواده آنها اشاره دارد که مستقیما یا غیرمستقیم زندگی آنها را درگیر تغییری منفی میسازد. از آنجاییکه انتقال اخبار بد یک وظیفه استرسزا است، بسیاری از پزشکان از انجام آن اجتناب میکنند یا آنرا بهطور نامناسبی انجام میدهند زیرا اینکار منجر به اختلال شناختی، رفتاری یا احساسی در فرد دریافتکننده اخبار میشود که برای مدتی پس از دریافت اخبار همچنان ادامه دارد. پزشکان با استفاده از این باور که افشای اخبار بد میتواند منجر به اضطراب گردد و حفظ هرگونه امید در بیماران را تهدید میکند، پنهانسازی اخبار بد را توجیه میکنند .بهر صورت ارائه اطلاعات جزو حقوق اساسی بیماران می باشد و برای انجام شایسته این امر پزشکان نیاز دارند که در جهت کسب مهارتهای ارتباطی تمام تلاش خود را مبذول بفرمایند. در مقالات به پروتکل انتقال خبربد به نا م SPIKES که مورد قبول مجامع پز شکی جهانی ا ست ا شاره شده ا ست. این متد تو سط Buckman و همکارانش درسال 1992 ارائه گردید که در سال 2005 به PSPIKES تغییر نام داد. که شامل مراحل زیر می باشد: Preparation P: -Setting up The lnterview S: -Assessing the Patient s Perception P: -Obtaining The Patient s Invitation I: -Giving Knowledge and Information to The Patient K: -Addressing The Patient s Emotion with Empathic Responses E: -Strategy and Summary S: -بحث و نتیجه گیری:چنانچه در نتایج مقالات در بالا به آنها اشاره شد ، دادن خبربد جزو مسائل انکارناپذیرو گریزناپذیر حرفه پزشکی می باشد و با توجه به تغییرات دموگرافیک جوامع و پیشرفتهایی که در تکنولوزیهای تشخیصی پزشکی ایجاد شده است ، این مسئله بیشتر از پیش خودنمایی می کند و از طرف دیگر به خاطر تغییر در نگرشهای حاکم بر پزشکی امروز و عبور از دوره پترنالیسم و پررنگ تر شدن حقوق بیمار و احترام به اتونومی افراد باعث اهمیت فوق العاده این وظیفه خطیر در پزشکی شده است و حرفه مندان در تلاش هر چه بیشتر برای انجام احسن این وظیفه می کوشند . کلید اساسی نیل به این مقصود همانطور که در مقالات به آن اشاره شد کسب مهارتهای برقراری ارتباط با بیمارو خانواده وی می باشد. علاوه ازاین کنترل و مدیریت محیط و شرایط حین و بعداز انتقال پیام نیز باید مورد توجه قرار گیرد.برای انجام این مهم ، هم پزشک باید خودرا از نظر ذهنی و روحی و تنظیم وقت لازم آماده کند و هم بیمار و اطرافیان او از نظر روحی برای شنیدن اخبار آماده باشند، این مسئله از طریق آماده سازی شرایط محیطی، عاطفی و علمی امکان پذیر خواهدبود انتقال خبربد بهتر است تا حد امکان ساده و شفاف باشد و از استفاده از لغات غامض پزشکی باید اجتناب شود. باید به بیمار اجازه ابراز احساسات داده شود و در ای بین از طرف تیم درمانگر نیز باید همدردی وجود داشته باشد.باید به بیمار کمک کرد تا با کنترل احساسات خود در ادامه روند درمان همراه تیم پزشگی باشد تا تیم درمانی بتواند خدمات درمانی مناسبی را ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

زینب درخشان

دانشجوی PhD اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران ، تهران ، ایران