تعارضات اخلاقی درک شده توسط پرستاران: یک مطالعه کیفی

مقدمه: پرستاران نسبت به سایر حرفه های مراقبت بهداشتی، ارتباط بیشتری با بیماران و همراهان دارند و در عملکرد مراقبتی روزانه خود با موقعیت های اخلاقی پیچیده ای روبرو می شوند واکاوی و تبیین دقیق آنها همواره مدنظر و مورد توجه است. لذا این مطالعه با هدف، تبیین تجربیات پرستاران در خصوص تعارضات اخلاقی در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران سال 1398 انجام شده است.روش کار: پژوهش حاضر از نوع تحلیل محتوایی است که در مراکز آموزشی درمانی استان مازندران انجام شد. محقق برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختار یافته استفاده نمود. معیارهای ورود به مطالعه شامل پرستاران دارای حداقل یک سال سابقه کار در بیمارستان را داشته باشند و قادر به پاسخگویی باشند، یعنی بتوانند تجربیات خود را در خصوص تعارضات اخلاقی بیان کنند و تمایل به انجام مصاحبه داشته باشند. جهت تحلیل محتوا از رویکرد کیفی گرانهیم و لوندمن استفاده خواهد شد شد. جهت افزایش دقت مطالعه، از روشهای پیشنهادی Lincoln و Gob (1998) استفاده شد .یافته ها: در این مطالعه 22 مشارکت کننده ( 15 نفر مونث و 7 نفر مذکر) مورد مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. یافته ها شامل 3 درون مایه اصلی و 12 طبقه استخراج شد. درونمایه های اصلی این پژوهش شامل عوامل مرتبط با سازمان با چهار درون مایه فرعی (بی عدالتی مسئولین، کمبود و چینش نامناسب نیرو ، کمبود امکانات مورد نیاز، آموزشی بودن مرکز) ، عوامل مرتبط با ارتباط موثر با چهار درون مایه فرعی (عدم برقراری ارتباط برای ارائه آموزش، عدم مهارت در ارائه خبر بد، توقع بالا بیمار و همراه، خشونت همراهان) ، دو راهی بین اخلاق و قانون با چهار درون مایه فرعی( نادیده گرفتن خطای کارکنان بالینی، احیاء اجباری بیماران، ترجیح کارکنان به کارهای نوشتاری، عدم پذیرش ریسک قانونی ) بودند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه مدیران و سایر اعضا ی تیم بهداشت و درمان باید پرستاران را در مواجهه با چالشهای اخلاقی بالین همواره مورد حمایت قرار دهند و برای این که پرستاران نقش های حرفه ای و اخلاقی خود را به منظور تامین مراقبت ایمن و اخلاقی ایفا کنند نیاز به گذراندن دوره های آموزشی در حین تحصیل و دوره های آموزشی مداوم برای شاغلان پرستاری است.