تاثیر یادگیری زوجی بر همدلی دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: استفاده از یادگیری از طریق همتا، یک محیط یادگیری حمایتی جهت دانشجویان فراهم میسازد. اما معدود مطالعاتی به ارزیابی اثر بخشی به کارگیری شرکای یادگیری هم سطح و به ویژه تاثیر این رویکرد بر همدلی دانشجویان در محیط های بالینی پرداخته اند. ازاینرو، پژوهش حا ضر باهدف تعیین تاثیر یادگیری از طریق همتا با استفاده از زوج دانشجویان پرستاری بر همدلی انجام گرفته است.روش کار: کلیه دانشجویان سال سوم کارشناسی پرستاری 44) نفر) ورودی مهرماه 95 دانشکده پرستاری و مامایی خرم آباد به روش تمام شماری انتخاب و به روش بلوک بندی تصادفی طبقه ای در 6 گروه 7-8 نفره و در هر گروه 4 نفر به عنوان آزمون و 3 یا 4 نفر بهعنوان کنترل قرار گرفتند. سطح همدلی دان شجویان در دو گروه طی روز نخست (پیش آزمون) و پایانی (پس آزمون) کارآموزی بااستفاده از مقیاس همدلی مهرابیان و اپستین (1972) ارزیابی شد.مدیریت و تحلیل داده ها با نرمافزار SPSS نسخه 22 و آماره های توصیفی و استنباطی آزمون دقیق فیشر، آزمون تی مستقل، من ویتنی و آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد.یافته ها : دو گروه ازنظر متغیرهای جمعیت شناختی و مخدوشکننده قبل از مطالعه همسان بودندp<0/05 در مورد متغیر همدلی و ابعاد آن، نتایج حاکی از افزایش قابلتوجه و معنیدار نمرات گروه آزمون نسبت به گروه کنترل بود .(p=0/000)نتیجه گیری : نتایج نشان داد یادگیری زوجی باعث ارتقاء سطح همدلی در گروه مداخله شده است.از این رو به کارگیری این رویکرد به منظور ایجاد جو همدلانه مفید به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

یادگیری از همتا ، یادگیری زوجی ، همدلی ، دانشجویان ، پرستاری.