بررسی اثر مواد تغییر فاز دهنده (PCM) بر بارهای گرمایشی و سرمایشی ساختمان در شهر سنندج

بحران انرژی و محیط زیست، از موضوعاتی می باشد که امروزه به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های بشر مورد توجه قرارگرفته است .یکی از راهکارهای مقابله با این بحران، روی آوردن به انرژی های پاک و تجدیدپذیر است، که در میان این انرژی ها، انرژی خورشیدی نقش مهمی را ایفا می کند. یکی از راهکارهای نوین برای استفاده از این منبع انرژی ذخیره آن به عنوان گرمای نهان سیال در صنعت ساختمان می باشد که در مواقع نیاز از آن استفاده می شود. به کار بردن مواد تغییر فاز دهنده در ساختمان ها تاثیر قابل توجهی بر بهبود شرایط آسایش حرارتی و کاهش مصرف انرژی را به همراه دارند. در تحقیق حاضر یک لایه مواد تغییر فاز دهنده در تماس با محیط داخلی ساختمان در نظر گرفته شده است و با شبیه سازی به بررسی تاثیر استفاده از این مواد بر بار گرمایشی و سرمایشی ساختمان پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد، عایق بندی ساختمان می تواند % 30/15 بار سالانه گرمایشی و حدود % 97/32 بار سرمایشی و به طور کلی % 65/21 سالانه ذخیره کند. همچنین عایق بندی ساختمان و استفاده از مواد تغییر فاز دهنده می تواند حدود % 52/37 بارسرمایشی و به طور کلی % 59/28 سالانه ذخیره کند.

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، بهینه سازی انرژی ، ذخیره انرژی ، مصالح هوشمند (PCM) ، گرمای نهان.