بهبود ضریب گذردهی در شبکه های سلولی دستگاه به دستگاه با در تخصیص طیف و سطح توان به صورت همزمان

یکی از مزایای شبکه های تلفن همراه نسل پنجم ارتباط دستگاه به دستگاه است. در ارتباط دستگاه به دستگاه زوج کاربر نیازی به برقراری ارتباط با آنتن مرکزی را ندارد. به صورت مستقل با یکدیگر در ارتباط هستند. استفاده بهینه از طیف فرکانسی در شبکه های بی سیم، مخصوصا در ارتباط دستگاه به دستگاه به دلیل افزایش تقاضا، بسیار حائزاهمیت است روشهای سنتی برای استفاده بهینه از طیف، کارایی لازم را ندارند. و اتلاف در طیف راایجاد می کنند. اخیرا استفاده از رادیو شناختگر برای حل این موضوع پیشنهاد شده است هدف اصلی این مقاله بهبود پارامتر گذرهی در مسئله مشارکت طیفی است. در این مقاله به کمک آتوماتای یادگیر سلولی یک روش جهت تخصیص همزمان طیف ومنبع پیشنهاد شده است. هدف هر زوج ارسال در یک کانال مناسب و در یک سطح توان مناسب به گونه ای که پاداش خود را در آتوماتای یادگیر سلولی حداکثر کند به گونه ای که گذردهی شبکه با این اختصاص طیف وتوان به صورت همزمان بیشینه خواهد شد. روش پیشنهاد شده روی یک شبکه LTE-A با نرم افزار NS2 شبیه سازی شده است. الگوریتم پیشنهاد شده همگرایی سریع و راندمان شبه بهینه در تکرار اندک دارد.

کلیدواژه ها:

طیف فرکانسی ، رادیو شناختگر ، ضریب گذردهی ، زوج دستگاه به دستگاه ، آتوماتالی سلولی