تاثیر پماد روغن نارگیل بر علائم هموروئید در زنان باردار: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 464

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_260

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: هموروئید از شایعترین مشکلات دوران بارداری میباشد. توصیه به اصلاح سبک زندگی به علت عدم تبعیت بیماران اغلب با شکست مواجه شده است, مصرف دارو نیز ممکن است با عوارض مادری یا جنینی همراه باشد. اخیرا علاقه به درمانهای طبیعی افزایش یافته است و در طب سنتی خواص درمانی احتمالی روغن نارگیل در بهبود علائم هموروئید مطرح شده, اما شواهد علمی مبتنی بر آن گزارش نشده است, لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پماد روغن نارگیل بر علائم هموروئید در زنان باردار انجام شد. روش کار: کارآزمایی بالینی حاضر بر روی 62 زن باردار 14 تا 36 هفته مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر مشهد در سال 98-1397 انجام شد. واحدهای پژوهش به روش آسان انتخاب و با تخصیص تصادفی طبقه بندی شده از نظر سن بارداری به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. افراد واجد شرایط در صورت تایید تشخیص هموروئید درجه یک یا دو, وارد مطالعه شدند. در گروه مداخله پماد روغن نارگیل به مدت دو هفته و روزی دو بار یک اپلیکاتور پر استفاده گردید و به هر دو گروه توصیه های اصلاح سبک زندگی بر اساس دستورالعمل کشوری داده شد. سنجش بهبود علائم هموروئید در روزهای اول, هفتم و چهاردهم با استفاده از مقیاس دیداری توسط مراجعین صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری من ویتنی, تی مستقل و فریدمن انجام شد. نتایج: : روز چهاردهم بعد از مداخله میانگین نمره بیرون زدگی, خارش و نمره کل علائم هموروئید در گروه پماد روغن نارگیل به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (p<0/05) بود. در مقایسه درونگروهی, در گروه پماد روغن نارگیل نمره درد بر حسب روز سنجش، تفاوت معنیدار داشت (p<0/001) و نمره درد روز چهاردهم به طور معنی داری کمتر از روز اول بود (p=0/001) اما این تفاوت در گروه کنترل معنی دار نبود (p=0/050). نتیجه گیری : پماد روغن نارگیل بر بهبود علائم هموروئید موثر است. استفاده از آن در زنان باردار مبتلا به هموروئید درجه یک و دو توصیه می شود.

نویسندگان

الهه جسمانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی, دانشکده پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران

سمیرا ابراهیم زاده ذگمی

دکتری بهداشت باروری, مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران

معصومه کردی

استادیار گروه مامایی, دانشکده پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران

حسن رخشنده

استادیار گروه فارماکولوژی, مرکز تحقیقات فارماکولوژیک گیاهان دارویی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران

سیدرضا مظلوم

عضو هیئت علمی, گروه پرستاری داخلی و جراحی, دانشکده پرستاری و مامایی, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران

نیره قمیان

دانشیار, گروه زنان, بیمارستان امام رضا, دانشگاه علوم پزشکی مشهد, مشهد, ایران