حضور ماماها به عنوان conflict midwives در جنگ: مروری سیستماتیک

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 442

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_159

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: جنگ پدیده ای اجتماعی است که بین جوامع انسانی شکل می گیرد و با خشونت، تلفات جانی و مالی همراه است. در این مواقع حوزه های امدادرسانی هنگام مواجهه با چالش تامین نیازهای اساسی مردم، اغلب اوقات از زنان و دختران غافل می شوند. در مواجهه با این شکاف، ماماها نقش مهمی را برای مراقبت از زنان در مناطق جنگی ایفا می کنند. روش کار: به منظور انجام این تحقیق، 16 مطالعه با کلیدواژه های ماما و جنگ در پایگاه های آیاس آی، پاپمد، گوگلاسکولار، اسکوپوس و مگایران از سال 2016-1985 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: یکی از مواردی که در جنگ مادر باردار و نوزاد وی را تهدید می کند، دسترسی محدود به مراقبت های بهداشتی است. همچنین به هنگام درگیری، زنان و دختران غالبا با حربه ی تجاوز مورد هدف قرار می گیرند. در این شرایط، نقش مامایی فراتر از گرفتن زایمان و یا تحویل نوزادان است. جامعه ی بین المللی در اینمواقع به ماماها به عنوان conflict midwives نگاه می کند که در ارائه ی طیف وسیعی از مراقبت های بهداشتی، باروری و پشتیبانی عاطفی از مادران و بازماندگان خشونت جنسی نقش مهمی را ایفا می کنند. هانشینگوانگ، در جنگ کره( 1945 )، یک کلینیک مامایی و پناهگاه برای کمک به مادران و کودکان ایجاد کرد. زندگی او به عنوان اولین نسل از ماماهای فداکار الگو است. هم اکنون در کرانه ی باختری، جایی که محدودیت های تحمیل شده توسط اسرائیل، دسترسی زنان فلسطینی باردار را به امکانات دشوار می کند، بیمارستان هایی هست که شبکه ای از ماماهای اسرائیلی و فلسطینی جهت تحویل ایمن نوزادان تلاش می کنند. در افغانستان که بالاترین میزان خشونت علیه زنان و مرگ و میر مادران را در جهان دارد، مراکز حمایت از زنان افغانی با حضور ماماها گسترش یافته و این ماماها علاوه بر ارائه ی خدماتی در جهت نجات جان مادران و نوزادان، توانسته اند زنانی را که مورد خشونت جنسی قرار گرفته اند، یاری رسانند. چه بسا که در ایران در طولانی ترین جنگ متعارف در قرن بیستم میلادی و دومین جنگ طولانی این قرن پس از جنگ ویتنام، اسارت 4 ماما گواه این مطلب است. نتیجه گیری: حضور ماماها در شرایط بحرانی جنگ و بلایای طبیعی الزامیست. هر کشوری باید چالش های متمایزی را که زنان در جنگ با آن روبرو هستند درک کند و برنامه ریزی لازم را برای شرایط بحرانی جهت ارائه ی خدمات مامایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سمیه نیکخواه

مربی، گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمان، ایران