بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی زنان مبتلا به بی اختیاری ادراری تحت درمان با ورزش های عضلات کف لگن

مقدمه : بی اختیاری ادراری یکی از مشکلات شایع در بین زنان در سنین مختلف می باشد و بر روی فعالیت های اجتماعی، فیزیکی و عاطفی آنها تاثیر گذاشته و باعث کاهش کیفیت زندگی می شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی زنان مبتلا به بی اختیاری ادراری تحت درمان با ورزش های عضلات کف لگن انجام شد. روش کار: این مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی بر روی 68 زن ایرانی مبتلا به بی اختیاری ادراری مراجعه کننده به درمانگاه های بیمارستان امام خمینی و آرش وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1397 انجام شد. تعداد نمونه ها در هر دو گروه مداخله و کنترل 34 نفر بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. نمونه های بیمارستان امام خمینی در گروه مداخله و بیمارستان آرش در گروه کنترل قرار گرفتند و هر دو گروه پرسشنامه دموگرافیک و کیفیت زندگی بی اختیاری ادراری و خودکارآمدی بروم را تکمیل کردند. افراد گروه کنترل مراقبت های روتین مرکز درمانی را دریافت کرده و افراد گروه مداخله طبق 4 مرحله مدل مراقبت پیگیر آموزش دیده و پس از 8 هفته تحت پیگیری قرار گرفتند. در نهایت داده ها با نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و مامایی قبل از مداخله تفاوت معنی داری نداشتند. نمرات کیفیت زندگی در حیطه های مختلف در گروه مداخله تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت. بدین صورت که کیفیت زندگی کلی 8 هفته بعد از مداخله در گروه کنترل 54/54 و در گروه مداخله 63/45 بوده است (p<0.0001). نمرات خودکارآمدی زنان در توانایی انجام ورزش های عضلات کف لگن بین گروه مداخله و کنترل 8 هفته بعد از مداخله تفاوت معنی دار آماری نداشت؛ هر چند نمرات گروه مداخله بالاتر از گروه کنترل بود. نمرات خودکارآمدی زنان در نقش ورزش های عضلات کف لگن جهت جلوگیری از ریزش ادرار بعد از مداخله در گروه کنترل 43/65 و در گروه مداخله 55/52 بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت (p<0.0001). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که انجام ورزش های کف لگن در قالب مدل مراقبت پیگیر، کیفیت زندگی و خودکارآمدی زنان مبتلا به بی اختیاری ادراری را نسبت به قبل از مداخله بهبود بخشید. بنا براین می توان از مدل مراقبت پیگیر به عنوان مدلی موثر و قابل اعتماد در ارتقا و بهبود ابعاد مختلف بیماری های حاد و مزمن استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بی اختیاری ادراری ، کیفیت زندگی ، خودکارآمدی ، مدل مراقبت پیگیر ، ورزش های کف لگن