تاثیر لاوندر بر تسکین درد و ترمیم برش اپی زیاتومی : مرور سیستماتیک
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 637
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MIDWIFE01_064
تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: درد پرینه شایع ترین عارضه اپی زیاتومی است. تاخیر در روند ترمیم زخم اپی زیاتومی می تواند منجر به بروز عفونت شود.لاوندر(اسطوقدوس) دارای اثرات ضد دردی، ضد التهابی و آرامبخشی است که اثر آن در برخی مطالعات قبلی بر تسکین درد و ترمیم برش اپی زیاتومی سنجیده شده است. هدف این مطالعه مرور سیستماتیک کارآزمایی های بالینی با هدف تعیین تاثیر لاوندر بر تسکین درد و ترمیم برش اپی زیاتومی بود. روش کار: در این مطالعه به منظور دستیابی به مقالات مرتبط از پایگاههای اطلاعاتی D, Iran Medex, Pubmed ,Scopuse, Science direct, Google Scholar استفاده شد. برای جست و جوی مقالات در منابع فارسی از کلیدواژه اپی زیاتومی، زخم، ترمیم، شدت درد، لاوندر، ، اسطوخدوس، رایحه درمانی و در منابع انگلیسی از کلیدواژه های Episiotomy, healing, pain relief, Lavender, Aromatherapy همه ترکیبات احتمالی این کلمات با عملگرهای بولین OR, AND بدون محدودیت زمانی مورد ارزیابی قرار گرفت. معیار اصلی ورود مقالات به این مرور ساختار یافته، کارآزمایی های بالینی انسانی انتشار یافته به زبان فارسی و انگلیسی بود، که تاثیر لاوندر بر تسکین درد و ترمیم برش اپی زیاتومی را مورد بررسی قرار داده بودند. جهت ارزیابی کیفیت مقالات، از ابزار Risk of bias گروه کوکران استفاده شد. نتایج: از بین 258 مقاله یافت شده در جست و جوی اولیه، در نهایت 6 کارآزمایی بالینی (با حجم نمونه 1029 ) به طور سیستماتیک مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات در کشورهای ایران، مصر و انگلستان انجام شده بودند. اکثر مطالعات موید تاثیراستفاده از اسانس لاوندر 2 درصد به صورت حمام نشسته دو بار در روز بر تسکین درد و ترمیم برش اپی زیاتومی بودند. با توجه به پراکندگی نتایج امکان متاآنالیز وجود نداشت. نتیجه گیری: در اکثریت مطالعات مرور شده حاضر اسانس لاوندر بر تسکین درد و ترمیم برش اپی زیاتومی موثر بود. اما با توجه به کم بودن تعداد مطالعات انجام شده در این زمینه و پراکندگی نتایج ،انجام پژوهش های بیشتر با رفع محدودیتها و اشکالات مطالعات قبل و فراهم آمدن امکان متاآنالیز پیشنهاد می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم مرادی
استادیار بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
آذین نیازی
کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
احسان مظلومی
مربی اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، مشهد، ایران