باززائی گیاهچه از پروتوپلاست زعفران

زعفران محصولی تریپلوئید و عقیم بوده که توسط بنه های در حال استراحت تکثیر می گردد، لذا بهبود خصوصیات زراعی آن توسط روش های قدیمی دشوار است. کشت پروتوپلاست ابزار مناسبی برای بهبود خصوصیات زراعی آن می باشد. در تک لپه ای هایی همچون زعفران، باززائی گیاهچه از پروتوپلاستی که به صورت مستقیم از اندام های گیاهی جدا می شود دشوار است لذا کالوس های رویان زا، بهترین منبع برای استخراج پروتوپلاست می باشند. برای جداسازی پروتوپلاست ، از زعفران محصولی تریپلوئید و عقیم بوده که توسط بنه های در حال استراحت تکثیر می گردد، لذا بهبود خصوصیات زراعی آن توسط روش های قدیمی دشوار است. کشت پروتوپلاست ابزار مناسبی برای بهبود خصوصیات زراعی آن می باشد. در تک لپه ای هایی همچون زعفران، باززائی گیاهچه از پروتوپلاستی که به صورت مستقیم از اندام های گیاهی جدا می شود دشوار است لذا کالوس های رویان زا، بهترین منبع برای استخراج پروتوپلاست می باشند. برای جداسازی پروتوپلاست ، ازمحلول آنزیمی شامل محیط کشت MS حاوی 0.2% پکتولیاز Y-2-3 و 2% سلولاز ،RS , 0/5% دریزلاز، MES 0/05% , و مانیتول 0/3 مولار به مدت 3 ساعت در تاریکی و دمای 22 درجه سانتی گراد استفاده شد. پروتوپلاست جدا شده به آرامی با محلول سدیم آلژینات سترون مخلوط شد و مخلوط حاصل قطره قطره با پیپت پاستور به محیط کشت MS مایع حاوی کلرید کلسیم 1% و مانیتول 0.3 مولار اضافه گردید تا گلوله های کلسیم آلژینات تشکیل گردد. گلوله های کلسیم آلژینات به محیط کشت مایع MS حاوی غلظت های مختلف هورمونی منتقل شدند. بعد از گذشت 4 تا 5 هفته از کشت، میکروکالوس ها بر سطح گلوله های کلسیم آلژینات پدیدار شدند. با گذشت 6 ماه از انتقال میکروکالوس ها به محیط کشت جامد MS بدون تنظیم کننده رشد حاوی 6% ساکارز، باززائی گیاهچه صورت گرفت

کلیدواژه ها:

زعفران ، کلسیم آلژینات ، کشت پروتوپلاست ، باززائی گیاهچه