آنالیز تغییرات مولکولی DAT1 در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه -بیش فعالی (ADHD) نسبت به پاسخ به درمان با متیل فنیدیت

مقدمه: اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات تکاملی در دوران کودکی است. درمان دارویی با متیل فنیدیت، از اصلیترین درمان های این بیماری هستند ولی تمام افراد پاسخ یکسان به آن نمی دهند. هدف این مطالعه بررسی تغییرات مولکولی ژن DAT1 در کودکان مبتلا به ADHD نسبت به پاسخ به درمان با متیل فنیدیت می باشد. روش: جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کودکان 5 الی 18 ساله مبتلا به اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD) شهر تبریز در طول سال 1396 بود که به کیلینیک روانپزشکی بزرگمهر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز مراجعه نموده و نیازمند درمان داروئی بودند. شدت علائم با استفاده از مقیاس کانرز ارزیابی و ثبت شد. 4 و 8 هفته پس از شروع درمان داروئی با Methylphenidate، شدت علائم برای بار دوم و سوم با استفاده از مقیاس کانرز ارزیابی شد. بعد از آنالیز ژنتیکی و مشخص شدن پلی مورفیسم VNTR ژن DAT1 در نمونه ها ارتباط آن با میزان پاسخ به درمان به دارو مشخص شد. یافته ها: بررسی ژنتیکی در 122 مورد از 140 بیمار به عمل آمد. میانگین سنی این بیماران 8/7 سال بود. در هفته 4 و 8 تعداد کودکانی که به درمان داروئی پاسخ دادند به ترتیب 112 و 118 نفر بود. شایع ترین نوع پلیمورفیسم در این افراد، آلل 10 تکرار بود. ارتباطی بین پاسخ به درمان و نوع پلی مورفیسم مورد بررسی یافت نشد. نتیجه گیری: در این مطالعه رابطه ای بین پلی مورفیسم VNTR ژن DAT1 و پاسخ به درمان با متیل فنیدیت دیده نشد.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه - بیش فعالی ، پاسخ به درمان ، متیل فنیدیت و پلی مورفیسم