کودک آزاری در ایران، ضرورت توجه به مشکلات روانپزشکی نسل های بعدی

مقدمه: براساس برآوردهای سازمان بهداشت جهانی، حدود یک چهارم از بزرگسالان، سابقه سوء استفاده جسمی دردوران کودکی را گزارش می کنند. بیش از 20 میلیون نفر از جمعیت ایران، را کودکان و نوجوانان زیر 18 سال تشکیل می دهند که شامل بیش از 25 درصد از جمعیت ایران می باشد. برخی از پیامدهای کودک آزاری می تواند شامل اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی، عزت نفس پایین، اختلال در عملکرد اجتماعی، مشکلات بین فردی، رفتارهای پرخطر، خودکشی و پرخاشگری باشد. با توجه به اهمیت این نکات و با توجه به نگرانی فزاینده در مورد کودک آزاری در ایران، در مطالعه ای مروری به بررسی وضعیت کودک آزاری در ایران و راه های کاهش میزان آن بر اساس شرایط مورد اشاره پرداخته ایم. روش: این مطالعه، یک بررسی مروری بر اساس واژه هایی همچون کودک آزاری، سوءاستفاده جنسی از کودکان، غفلت، سوء استفاده احساسی در داده های اطلاعاتی Pubmed و Google Scholar می باشد و از میان 74 مقاله به دست آمده، در نهایت 23 مطالعه مورد ارزیابی نهایی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعات در زمینه سوء استفاده از کودکان در ایران، بسیار متغیر می باشد. برخی از مطالعات، شیوع حدود 50 درصدی انواع مختلف آن را گزارش کرده اند و وضعیت کودک آزاری در ایران را بحرانی گزارش کرده اند. یکی از عوامل مهم اثرگذار در این پدیده، سابقه سوء مصرف مواد در والدین گزارش گردیده است. همچنین، شیوع این پدیده در میان کودکان دارای والدین با کیفیت پایین سبک زندگی یا دچار اختلالات روانپزشکی از جمله افسردگی، بالا گزارش گردیده است. وجود نقایص جسمی و اختلال های روانپزشکی دوران کودکی در کودکان نیز از دلایل مرتبط با سوء استفاده از کودکان در ایران گزارش گردیده است. عدم وجود قوانین مناسب در برخورد با موارد سوء استفاده از کودک و نگرانی های مرتبط با گزارش و پیگیری موارد به وسیله متصدیان بهداشتی، از دیگر مشکلات مرتبط با پدیده کودک آزاری در ایران می باشد. نتیجه گیری: همانطور که در مطالعات انجام شده در زمینه سوءاستفاده از کودکان، دیده می شود، وضعیت کودک آزاریدر ایران در شرایط نامناسبی قرار دارد و این امر، بر لزوم در نظر گرفتن کلیه جنبه های ممکن، در کاهش این وضعیت نامناسب و ایجاد سیاست های روشن سلامت محور در این زمینه، تاکید می کند. توجه به بهبود وضعیت روانپزشکی والدین همراه با آموزش های مرتبط با کودک آزاری در سطح مراقبت های اولیه بهداشتی، تلاش برای کاهش آسیب های ناشی از سوء مصرف مواد در زمینه سوء استفاده از کودکان، با برقراری سیاست های مقابله ای در زمینه گسترش مصرف مواد از جمله تلاش برای بهبود وضعیت اقتصادی خانواده ها، گسترش آموزش روش های شناسایی و گزارش دهی ایمن به کارکنان مراقبت های اولیه و وضع قوانین حمایتی مورد نیاز جهت حمایت های قانونی از پرسنل بهداشتی در کنار وضع قوانین مناسب جهت حفاظت از کودکان آسیب دیده، همراه با توجه و استفاده از سرمایه اجتماعی و نقش افراد شاخص اجتماعی همچون گروه های هنرمندان و استفاده صحیح از رسانه، از راه های مورد نظر برای کاهش وضعیت نگران کننده کودک آزاری در ایران و دغدغه های مربوط به اختلال های روانپزشکی در نسل های آتی می باشد.

کلیدواژه ها:

کودک آزاری ، پیشگیری و بیماری های روانپزشکی