نقش احساس تنهایی و حمایت اجتماعی در بسترسازی فضای مجازی (مورد مطالعه: دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهرستان اقلید)

مقدمه: با پیشرفت تکنولوژی، روی آوردن نوجوانان به فضای مجازی که بیشتر شامل اعتیاد به اینترنت و بازی های آنلاین و استفاده مشکل ساز از این ابزارها است، به یکی از دغدغه های والدین و نهادهای آموزشی بدلشده است. از این رو پژوهش حاضر به شناسایی میزان احساس تنهایی و حمایت اجتماعی و ارتباط آن در اعتیاد به فضای مجازی در دانش آموزان متوسطه دوره دوم شهرستان اقلید می پردازد. روش: پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بود که با تایید اداره آموزش و پرورش و دانشگاه آزاد اسلامی بر روی 340 دانش آموز ( 244 دختر و 96 پسر) که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه احساس تنهایی دیتوماسو، حمایت اجتماعی ادراک شده و برای اعتیاد به فضای مجازی از دو پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ و بازی های آنلاین مشکل ساز استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که 40/9 درصد از دانش آموزان پژوهش در معرض خطر احساس تنهایی، 7/6 درصد در حد بسیار شدید دارای احساس تنهایی، 46/2 درصد در معرض خطر کمبود حمایت اجتماعی و 7/6 درصد در حد بسیار ضعیف از حمایت اجتماعی برخوردار هستند. همچنین 39/7 درصد در معرض خطر اعتیاد به فضای مجازی قرار داشته و 7/4 درصد دچار اعتیاد شدید به فضای مجازی هستند. از سوی دیگر بین احساس تنهایی با اعتیاد به فضای مجازی رابطه مثبت معنادار و بین حمایت اجتماعی با اعتیاد به فضای مجازی رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین احساس تنهایی و حمایت اجتماعی با احتمال 99 درصد توان پیش بینی اعتیاد به فضای مجازی را دارند. بین احساس تنهایی با حمایت اجتماعی نیز رابطه منفی معناداری به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، لازم است که اقدامات مناسب جهت کاهش احساس تنهایی و بالابردن حمایت اجتماعی از سوی خانواده، مسئولین مدارس و آموزش و پرورش صورت گیرد تا دانش آموزان کمتر درگیر اعتیادهای متعلق به فضای مجازی شوند.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، حمایت اجتماعی ، فضای مجازی ، اینترنت و دانش آموزان