بررسی هوش هیجانی دانشجویان پرستاری مشهد

سابقه و هدف: هوش هیجانی، هوشی اجتماعی مبنی بر کنترل هیجانات خود و دیگران، قائل شدن تفاوت بین آن ها و استفاده از این توانایی در جهت پیشرفت تفکر و اعمال انسانی است. هوش هیجانی بر چهار اصل خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه بنا شده است. مطالعات زیادی به بررسی هوش هیجانی و ارتباط آن با عوامل مختلف پرداخته اند که در اکثر آنان دانشجویان از سطح هوش هیجانی بالایی برخورد دار نبودند. در نتیجه با توجه به اهمیت هوش هیجانی در حرفه پرستاری در مواجهه با بحران ها و ارتباط با مددجو و خانواده ی وی و نامطلوب بودن سطح این هوش در سایر مطالعات به بررسی هوش هیجانی دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد پرداختیم. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی تحلیلی در سال 1397 بر روی 109 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی مشهد انجام شد. معیار ورود این مطالعه دانشجویان پرستاری ترم 8 و تمایل آن ها برای شرکت در طرح بود. روش جمع آوری داده ها پرسشنامه شاته بود که از دو قسمت تشکیل می شد. قسمت اول اطلاعات دموگرافیک و قسمت دوم 33 جمله ی خود توصیفی که براساس مقیاس لیکرت از 1 تا 5 شماره گذاری می شدند. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار جمع آوری وارد نرم افزار ورژن 22 شده و توسط آزمون های آماری ( پیرسون و تی تست ) تحلیل و آنالیز گردیدند. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان 2.4±22.76 و کمترین سن آنان 19 و بیشترین آن 32 سال بود . نمره ی کلی هوش هیجانی 31±135.43 به دست آمد که باتوجه به آزمون پیرسون ارتباط معناداری میان سن، تحصیلات پدر، شغل پدر و مادر و تعداد اعضای خانواده یافت نشد .( P value> 0.05) جنس و تحصیلات مادر با هوش هیجانی ارتباط معنادار داشته و نمره ی میانگین کلی هوش هیجانی در دختران بیشتر از پسران بود. نتیجه گیری: پرستاران به واسطه ی هوش هیجانی بالا می توانند از استرس های موجود د ر محیط کار خود بکاهند و روابط و تعاملات مناسبی با مددجو و خانواده ی وی برقرار کنند. همچنین با ارایه اموزش های مدون و جامع می توانیم سطح این هوش در بین پرستاران ارتقا دهیم.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، پرسشنامه شاته ، دانشجویان پرستاری