ضرورت خصوصی سازی جهت کارا نمودن بیمه در ایران

در مروری کوتاه بر گذشته صنعت بیمه در ایران در می یابیم که دوران شکوفایی این صنعت در زمانی است که شرکت های بیمه خصوصی در کنار بیمه ایران در راه اعتلای این رشته از فعالیت اقتصادی به تلاش پرداخته اند. این صنعت که بخشی از بازار مالی کشور را تشکیل می دهد متکی است بر اطلاعات، دانش فنی و مدیریت صحیح خطر که در حضور مالکیت های خصوصی و در یک شرایط رقابتی توان و درایت بیشتری را آشکار خواهد نمود. متاسفانه ساختار بیمه های موجود در کشور امکان ارایه خدمات جدید مطابق با نیازهای روز را چه از نظر اصول بیمه ای و چه از لحاظ تنوع خطرهای بیمه پذیر ندارد. نمونه ای از این عدم کارایی را می توان در سرنوشت زیان بار برخی از انواع بیمه که در کشور ارایه می شود ملاحظه کرد. ارایه خدمات سنتی، عدم محاسبه صحیح حق بیمه، ناتوانی سیستم برای متمایز کردن بیمه گذاران مناسب از نامناسب و انتقال بار هزینه ای بیمه گذاران نامناسب به بیمه گذاران خوب بخشی از مشخصات این سیستم است. در مقاله حاضر با مروری کوتاه بر صنعت بیمه در قبل و بعد از انقلاب، استدلال خواهد شد که دولتی شدن این موسسات بدون در نظر گرفتن تعداد و یا رشته های تخصصی آنها که انتخابی غلط بوده است و ادامه این روند موجبات عقب افتادگی بیشتر این صنعت را فراهم خواهد کرد و زیان ناشی از عدم کارایی آنها شامل توسعه کشور نیز خواهد شد. و استدلال می شود که خصوصی سازی در ابعاد مختلف با ایجاد انگیزه، استفاده از خدمات کارشناسان مطلع داخلی و خارجی، و آژاد کردن این سازمان ها از مقررات دولتی و غیره می تواند به رفع مشکلات این صنعت کمک شایسته ای بنماید.

کلیدواژه ها:

فعالیت اقتصادی ، مدیریت خطر ، شرایط رقابتی ، محاسبه حق بیمه ، خصوصی سازی ، صنعت بیمه و آزادسازی