فراوانی خودکشی موفق و ناموفق در شهرستان دیواندره سال های 1388-1396

زمینه و هدف: خودکشی و اقدام به آن یک مشکل عمده بهداشت عمومی در سراسر جهان است وپیشگیری از آن به عنوان یک اولویت ویژه در سیستم بهداشتی و درمانی هر کشور مطرح میباشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین توزیع فراوانی خودکشی موفق و ناموفق و عوامل مرتبط با آن در شهرستان دیواندره در طول سالهای 1388-1396 میباشد.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی است که به صورت توصیفی-تحلیلی انجام گرفت، جامعه مورد پژوهش کلیه موارد خودکشی و اقدام به خودکشی 585) نفر) در شهرستان دیواندره طی سالهای 1388- 1396 میباشد. داده ها توسط چک لیست های مربوطه از پرونده ی افراد استخراج گردید. اطلاعات پس از جمع آوری در نرم افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آزمون مجذور کای، آزمون تی تست مستقل و آنالیز واریانس تحلیل گردید. سطح معنیداری آماری، 0/05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در مجموع سال های مورد مطالعه، 42 مورد خودکشی موفق و 543 مورد ناموفق رخ داده است. میزان کشندگی خودکشی در شهرستان، 7/18 درصد بود. شیوع خودکشی موفق در طول سالهای مطالعه در زنان شهرستان 63/11 در صدهزار نفر و در مردان شهرستان 40/26 در صدهزار نفر بود. بالاترین موارد خودکشی موفق درفصل تابستان ( 38/09 درصد)، ماه فروردین 16/7) درصد )، افراد مجرد 50) درصد) بود. بیشترین روش خودکشی حلق آویز است(76/2 درصد) که از نظرآماری معنی دار بود .(P=0.0001) بیشترین موارد خودکشی موفق و ناموفق در گروه سنی 16-25 سال با 351 مورد 64/76) درصد) رخ داده که از نظر آماری معنیدار بود .(P=0.002)نتیجه گیری: با توجه به میزان بروز بالای موارد خودکشی در شهرستان آموزش مهارتهای زندگی به جمعیت تحت پوشش (با تاکید بر گروه های در معرض خطر و سنین بلوغ) امری بسیار ضروری به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، اقدام به خودکشی ، اپیدمیولوژی ، کردستان