مطالعه کارایی داروهای آلبندازول و لوامیزول علیه نماتودهای گوارشی در گله های گوسفند شهرستان مشهد

نماتودهای گوارشی در نشخوارکنندگان کوچک رخداد و اهمیت جهانی دارند. برای کنترل و پیشگیری از این کرمها،گله های گوسفند با داروهای ضدکرمی که شایع ترین آنها داروی آلبندازول و لوامیزول است، به طور دورهای با این داروها درمان می شوند. ارزیابی کارایی داروهای ضدکرمی از این جنبه مهم است که کارکرد صحیح این داروها در گله ها تایید گردد و مقاومت دارویی ایجاد نشده باشد.در این مطالعه، هدف ما این است تا کارایی درمانی داروهای آلبندازول و لوامیزول را علیه نماتودهای گوارشی در گله های گوسفندان شهرستان مشهد با آزمون کاهش تعداد تخم در مدفوع ارزیابی کنیم. از مجموع 150 گوسفند از 5 گله گوسفند پرورش یافته در منطقه مشهد بر اساس نوع دارو به 3 گروه شامل آلبندازول با دوز 7/5 میلی گرم در کیلوگرم، لوامیزول با دوز 7/5 میلیگرم در کیلوگرم و گروه کنترل تقسیم گردید. نمونه مدفوع از این گوسفندان قبل از درمان و 10 تا 14 روز پس از درمان اخذ گردید و با روش کلیتون لین آزمایش شد. نتایج مطالعه حاضر بیانگر متوسط کارایی 46 و 44 درصد به ترتیب برای داروی آلبندازول و لوامیزول است. در مجموع این میزان کارایی مشاهده شده برای داروهای آلبندازول و لوامیزول بیانگر کارایی پایین این داروها علیه نماتودهای گوارشی در گله های گوسفند در شهرستان مشهد است. پژوهشهای بیشتری برای ارزیابی کارایی داروهای ضدکرمی علیه نماتودهای گوارشی در گله های گوسفند سایر نقاط کشور الزامی است.

کلیدواژه ها:

آلبندازول ، لوامیزول ، کارایی داروهای ضدکرمی ، نماتودهای گوارشی ، گوسفند ، مشهد.