روش شناسی معنایابی واژه های نهج البلاغه

شناخت معنای واژگان، از مهم ترین مراحل فهم متون دینی است. این مهم، زمانی تحقق می یابد که مبتنی بر روشی علمی باشد و از یک سیر منطقی پیروی کند. خصوصا دربا ره متون مقدسی چون نهج البلاغه که از ادبیاتی فاخر برخوردار است و واژه های آن به جهت چندی پر شمار و به جهت چگونگی متنوع اند. مقاله حاضر کوشیده است تا با تکیه بر کتاب نهج البلاغه به طرح روشی بپردازد که نهج پژوهان برای دست یابی به معنای واژه ها بدان نیاز دارند. روشی که بر شش مرحله کاربردی استوار است و در یک فرایند گام به گام، مخاطب را به معنای واژه های نهج البلاغه رهنمود می سازد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که شناخت هییت و ماده کلمه، تشخیص بن معنایی، انتخاب معنایاستعمالی، تشخیص معنای حقیقی از مجازی، بررسی ویژگی های زبانی و تحلیل معنا شناختی شش مرحله مهم و کارگشا در فهم واژه های نهج البلاغه است که در ترجمه های نهج البلاغه نیز انعکاس داشته است.

کلیدواژه ها:

متدولوژی ، واژه شناسی ، مفردات نهج البلاغه