مروری برمقوله جنسیت و استفاده از پتانسیل آن در ایجاد فضای سبز شهری مطالعه موردی: پارک شهر بازی بجنورد

جنسیت: به عنوان یک مقوله اجتماعی و هم ساخته و متاثر از فرهنگ حاکم بر جامعه، با واژه جنس که عموما برای بیان همان مقوله فقط از دیدگاه زیست شناختی بکار می رود متفاوت است، با این وجود که زنان بیش از نیمی از جعیت جامعه را تشکیل می دهند اما اغلب در طراحی و ساخت محیطو فضاهای سبز شهری کمتر مورد توجه قرار می گیرند و به میزان کمتری در طراحی های شهری مورد مشورت واقع می شوند، این در حالی است که مردان الگوهای حرکتی وطراحی شهری را عهده دار هستند. از طرف دیگر زندگی زنان از ترکیب پیچیده از خانه داری، بچه داری و اشتغال و.. برخوردار هستند و فضا موجود تا حدودی ناموفق بوده یا ناکارآمد است که زنان در محیط های طراحی شده، لذا زنان ضمن محدودیت ها، ناسازگاری ها را تجربه می کنند. این مقاله در بررسی ارتباط موجود بین جنسیت و فضا، مشکلی تحت عنوان جنستیی شدن فضا را با تمرکز بر فضای پارک به عنوان فضای عمومی مطرح نموده، سپس به تبیین دلایل وقوع مشکل مذکور راهکارهای اجتناب از آن می پردازد. نتایج مشخص نمود پدیده جنسیتی شدن فضای عمومی دلیلی بر افت کیفیت و مطلوبیت فضا همچنین نمایانگر ناکارامدی آن و تبدیل یک فضای عام به یک فضای خاص است. روش تحقیق بکار گرفته شده روش کیفی و در بخشی از پژوهش روش پیمایشی بوده، برای تشخیص مشکل از روش بالینی منتصب به آکوف استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

زنان ، معماری ، کیفیت فضا ، پارک شهربازی