همگرایی بهره وری انرژی در کشورهای عضو اوپک در طی سال های 2000-2011 مطالعه موردی: درآمدهای نفتی

انرژی در دنیای امروزی، دارای جایگاه و اهمیت ویژه ای برای همه کشورهای جهان می باشد به تبع آن نیز یافتن روند مصرف انرژی در کشورهای مختلف برای بسیاری از برنامه ریزی های اقتصادی و سیاسی دارای اهمیت می باشد، بنابراین انرژی به عنوان یکی از اصلی ترین مسایل پیشرفت اقتصادی جوامع شناخته شده است. بهره وری به خصوص بهره وری انرژی و بهبود و ارتقاء آن به عنوان یکی از ضرورت های اجتناب ناپذیر در برنامه توسعه هر کشوری مطرح است. در این پژوهش به بررسی اثرات ناشی ازتغییرات شاخص قیمت انرژی ، سرمایه گاری خالص و سهم ارزش افزوده بر نرخ رشد بهره وری انرژی پرداخته می شود وهمچنین با استفاده از مدل رشد سولو و سان به بررسی همگرایی بهره وری انرژی در دوره ی 2011-2000 در منتخبی از کشورهای اوپک پرداخته می شود. برای این تجزیه و تحلیل داده ها از داده های تابلویی استفاده شده است. براساس نتایج شاخص های اثرگذار بر نرخ رشد بهره وری انرژی مورد استفاده در پژوهش اثر معناداری برنرخ رشد بهره وری انرژی دارند، همچنین مشخص شد که کشورهایی که عرض از مبداء پایین تری (سطح مدیریتی ضعیف تری) دارند، با سرعت بیشتری (نرخ رشد بالاتری) به سطح پایدار بلندمدت نزدیک می شوند.

کلیدواژه ها:

همگرایی ، بهره وری ، بهره وری انرژی ، داده های تابلویی