بازگشت هویت به هنر و معماری اسلامی چگونه است معماری اسلامی همان معماری توحیدی است: معماری وارد شدن بر الله (خداوندگار سلام)، و فانی دیدن حقیقت خویش در آن همیشه باقی همواره برپای.

جهان بینی ما مسلمانان را توحیدی میخواننداما متاسفانه بسیار کم از حقیقت معنایی و چیستی آن میدانیم. لفظی آسمانی است که مقام برترین و عظیماش را درک نمیکنیم و توجهی به اصیل بودن رابطه حقیقت محتوایی آن با حقیقت و محتوای خداگونه جوهره وجودیمان نداریم و تنها لقلق های مشتری پسند بر زبانهای گنگ و نارسایمان شده است. از معماری اسلامی بسیار دم میزنیم و تفاوت و یا یکی بودن آن را با معماری توحیدی جاری در جزء و کلﱢ هستی نمیدانیم. هان، راستی مگر معماری توحیدی و معماری توحیدی جهانی هم داریم ! پاسخ محققانه این مقال به پرسش جاری آری است و داریم و معماری توحیدی جهانی همان معماری اسلامی مطلوب و مورد علاقه ماست و آن معماری اسلامی و یا معماری توحیدی جهانی یعنی: معماری وارد شدن در حریم یگانه و بلکه مطلق وجود و باید بدانیم که مطلق وجود یعنی: االله (خداوندگار سلام). و راز و رمز و بلکه کلید طلایی گشایش دربها و کیمیای نظرهمیشه موفق و مطلوب همه کیمیاگران همان فانیگشتن (که: فادیدن) حقیقت وجود خود و همه چیز و همه کس در حاکمیت مطلقه و حتمیالاجرای آن همیشه باقی و همواره بر پای و برپادارنده قامت جزء و کلﱢ هستی است. در این مقال بس کوتاه میخواهیم بگوییم که در معماری توحیدی ، همانگونه که از یگانه دل عظیم و محیط (یا فراگیرنده) مفهوم توحید راستین برمیآید، همچیزها (و از جمله آثار هنری و معماری و حتی خود شهر) تجلیاتی گوناگون از جمال و کمال او و وامگیرنده نور یگانه او هستند و نسبت رابطه وجودی نفس ما، فکر ما، آفریدن ما و آثار بر پا شده و وجودیافته بهوسیله ما، با او و اسمها و صفات او، همه و همه تنها رابطه فقر مطلق با غنایی مطلق است؛ رابطمطلقه عدم با مطلق وجود ، وعدم رابطه بدیل با وجود عین (در حالیکه وجود عین نیز یعنی: همانهستی مطلق( ؛ رابطه آینه ای حقیقت(به فقیر، ولی حقیقتا صاف و زلالی) برای پدیدار نمودن صورتی مندمتعین زمان به حدود از آن غنای مطلق و مطلق جمال او و کمال او.

کلیدواژه ها:

هویت ، توحید ، نور علم ، هستی شیء ، عدم بدیل.