اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذھن آگاھی (MBCT) بر تاب آوری مادران دارای کودکان طیف اتیسم

ھدف از انجام پژوھش حاضر بررسی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذھنآگاھی (MBCT) بر تاب آوری مادران دارای کودکان طیف اتیسم بود. این پژوھش از نظر ھدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون– پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوھش40 نفر از مادران دارای کودکان طیف اتیسم مرکز اختلال اتیسم در شهر ساری بودند. ابزار گردآوری مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون(2003) بود. 40 نفر از مادران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و به طورتصادفی دردو گروه 20 نفره آزمایش وکنترل جایگزین شدند. برای ھر دو گروه پیش آزمون اجرا شد و سپس مداخله آزمایشی(درمانی مبتنی بر ذھن آگاھی ((MBCT) برای گروه آزمایش ھشت جلسه 2 ساعته اجرا شد. ولی در مورد گروه کنترل، ھیچ آموزشی در طول دوره تا زمان گرفتن پس آزمون صورت نگرفت. پس از مداخله آزمایشی از ھر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ھا با استفاده از کوواریانس نشان داد که نمرات تاب آوری مادران دارای کودکان طیف اتیسم در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است.بنابراین شناخت درمانی مبتنی بر ذھن آگاھی بر تاب آوری مادران دارای کودکان طیف اتیسم تاثیر معنیداری دارد.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر ذھن آگاھی ، تاب آوری ، مادران دارای کودکان طیف اتیسم.