اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر سخت رویی روانشناختی مادران دارای کودکان طیف اتیسم

وجود یک کودک اطیف اتیسم در خانواده نظم معمول آن را بهم می زند و خانواده را با چالش مواجه می کند. بررسی ھای مختلف نشان داده اند که حضور کودک معلول به طور قابل ملاحظه ای کارکرد خانواده را تحت تاثیر قرار می دھد. ھدف از انجام پژوھش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر سخت رویی روانشناختی مادران دارای کودکان طیف اتیسم بوده است. روش پژوھش از نوع نیمه آزمایشی و طرح مورد استفاده از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوھش شامل30 نفر از مادران دارای کودکان طیف اتیسم مراکز مشاوره ای شهر زاھدان در سال 1397 بودند. ابزار پژوھش پرسشنامه سخت رویی بوده است. سپس از این جامعه با روش نمونه گیری در دسترس به تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند؛ آزمودنیھای گروه آزمایش به مدت 8ھفته، ھر ھفته در یک جلسه درمان 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافته ھا نشان داد نمرات سخت رویی روانشناختی درپس آزمون نسبت بھ پیش آزمون در گروه آزمایش افزایش پیداکرده است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعھدACT برسخت رویی روانشناختی مادران دارای کودکان طیف اتیسم تاثیردارد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعھد ، سخت رویی روانشناختی ، زنان متاھل ، مادران دارای کودکان طیف اتیسم