مروری بر مدلسازی جذب دی اکسید کربن با استفاده از مایعات یونی

وجود عوامل اسیدی در گاز طبیعی خام از قبیل کربن دی اکسید منجر ایجاد اختلال در فرآیند انتقال و تخریب تجهیزات فرآیندی، میگردد. لذا بررسی روشهای حذف این عوامل از مخلوط گاز طبیعی ضروریست. جذب در فاز مایع متداولترین روش تجاری شیرین سازی گاز در پالایشگاه ها و فرآیندهای شیرین سازی گاز به ویژه برای جذب گاز کربن دی اکسید است که کمترین هزینه های عملیاتی و فرآیندی را به همراه دارد. از آنجا که اندازه گیری های آزمایشگاهی، کاری دشوار، وقت گیر و هزینه بر هستند، امروزه اهم توجه محققان معطوف به مدلسازی فرآیندها شده است تا بتوانند با دقت مناسبی داده های آزمایشگاهی را تخمین بزنند . در تحقیق حاضر مدلسازی ترمودینامیکی جذب دی اکسید کربن توسط مایعات یونی از مخلوط گازی به صورت اجمالی مرور شده است. بررسیها نشان میدهد که عواملی چون نوع و میزان حلال مصرفی و گستره های دما و فشار در فرآیند جذب دی اکسید کربن از موثر میباشند. لذا ابتدا حلالهای یونی پرکاربرد معرفی شده و سپس مدلهای ترمودینامیکی مورد استفاده و الگوریتم تخمین میزان حلالیت دی اکسید کربن در حلال مایع ارئه شده است.

کلیدواژه ها:

جذب دی اکسید کربن ، مدلسازی ترمودینامیکی ، معادلات حالت ، مایعات یونی.