فرایندهای واژهسازی ترکیب وتکرار در زبان فارسی برمبنای صرف ساختمحور

دو رویکرد تکواژبنیاد و واژه بنیاد برای تحلیل ساختار واژه های پیچیده بکار میروند. هر کدام از این دو در مواجهه با بعضی از فرایندهای واژه سازی مانند تبدیل، تکرار، صرف کاهشی، صرف ریشه و الگو و تغییر درونی که واژه حاصل نتیجه تجمیع تک واژها و واژه ها نیست، با چالش هایی روبرو هستند. صرف ساخت محور، با رویکردی جانشینی به صرف، برای توصیف و بررسی رابطه نظاممند بین صورت و معنی در واژه سازی از مفهوم ساخت استفاده میکند. در نوشتار حاضر پس از معرفی صرف ساختمحور ، دو فرایند واژه سازی ترکیب و تکرار در زبان فارسی براساس نظریه صرف ساخت محور مورد بررسی قرار میگیرند. به نظر میرسد این نظریه توانسته است چالش های مربوط به فرایندهای صرفی را به خوبی توجیه نماید.

کلیدواژه ها:

صرف ، صرف ساختمحور ، ساخت ، تکرار ، ترکیب