بازنمایی نوایی کانون در گفتمان روایتی بزرگسالان تک زبانه فارسی زبان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 582

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ELSCONF07_034

تاریخ نمایه سازی:

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر به بررسی هم بسته های نوایی (میانگین دیرش، میانگین شدت و تغییرات بسامد پایه) کانون موضوعی در گفتار بزرگسالان تکزبانه فارسیزبان پرداخته است. برای این منظور، 10 زن بزرگسال تکزبانه فارسی زبان با شرکت در بازی انطباق تصویر ترغیب به تولید جمله های خبری شدند که به ترتیب دارای کانون موضوعی در جایگاه فاعلی، مفعولی و فعلی و کانون جمله ای بودند . پس از املانویسی جمله های تولیدشده توسط آزمودنی ها با استفاده از نرم افزار پرت و اسکریپت آماده prosody pro، هم بسته هایی نوایی هر یک از عناصر کانونی، پیشکانونی و پسکانونی استخراج گردید و میانگین هر یک اندازه گیری گردید. یافته های پژوهش نشان داد که در جمله های خبری بیان شده توسط بزرگسالان، در جایگاه کانون، میانگین F0 و حداکثرF0 از جایگاه متناظر فاقد کانون (خنثی) بیشتر است و دیرش آن نیز از دیرش جایگاه متناظر فاقد کانون (خنثی) طولانیتر میباشد. در جایگاه پیشکانون، به جز همبسته نوایی حداکثرF0، تفاوت چندانی بین هم بسته های نوایی (میانگین F0، دیرش، و شدت) با هم بسته های نوایی جایگاه فاقد کانون (خنثی) وجود ندارد. در جایگاه پسکانون، هم بسته های نوایی میانگین F0، حداکثرF0 و شدت از هم بسته های نوایی جایگاه متناظر فاقد کانون (خنثی) کمتر است. دیرش جایگاه پس کانون نیز از دیرش جایگاه متناظر فاقد کانون (خنثی) کوتاهتر است. بعلاوه، در جایگاه کانون، میانگین F0، حداکثرF0 و شدت از جایگاه های پیشکانون و پسکانون بیشتر بوده و دیرش آن نیز از دو جایگاه مذکور طولانی تر است. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که بزرگسالان تکزبانه فارسیزبان برای نشان گذاری کانون موضوعی از دو همبسته نوایی میانگین F0 و دیرش بهره میگیرند.

کلیدواژه ها:

کانون موضوعی ، نوا ، بزرگسالان تک زبانه فارسی زبان ، گفتمان روایتی

نویسندگان

الهه کمری

دانشآموخته دکتری زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

گلناز مدرسی قوامی

دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

شهلا رقیب دوست

دانشیار گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران