مدل سازی سیستم تبرید محلی در خودروهای برقی و هیبریدی

سیستم های تبرید و تهویه از جمله مصرف کنندگان مهم انرژی در خودرو به شمار میآیند. بسیاری از سفرهای درون شهری در شهرهایبزرگ مانند تهران از نوع تک سرنشین هستند. در یک خودروی تک سرنشین برقراری شرایط آسایش در تمام اتاق خودرو ضرورتی ندارد. در اینپژوهش با تغییر در آرایش کانالهای ورودی هوا و بر مبنای روش آزمون و خطا و با استفاده از نرمافزار فلوینت توزیع ضریب آسایش در داخل اتاقخوردو در حالت های مختلف بررسی شده است. بدین منظور ابتدا مدل سه بعدی خودرو با ابعاد تقریبی یک خودروی هیبریدی به دست آمده و درادامه ضریب آسایش (PMV) در نرم افزار فلوینت تعریف شده است. در هر مرحله کانتور ضریب آسایش در داخل اتاق خودرو به دست آمده است. بر اساس نتایج به دست آمده دبی هوای لازم برای برقراری شرایط آسایش در کل اتاق خودرو ۰,۰۹ متر مکعب بر ثانیه می باشد. در حالی که دبی هوای لازم برای برقراری شرایط آسایش در محدوده صندلی راننده ۶۰ درصد کمتر و برابر با ۰,۰۳۶ متر مکعب بر ثانیه است. کاهش دبی هوا بهمعنای کاهش توان مصرفی فن، کاهش بار برودتی و در نتیجه کاهش مصرف انرژی در سیستم برودتی خودرو است.

کلیدواژه ها:

تهویه ، تبرید موضعی ، شرایط آسایش حرارتی ، ضریب PMV