تاثیر سیاستهای مالی و پولی بر محیط زیست در ایران با رویکرد توسعه پایدار

بعد محیط زیست و مسائل معطوف به آن، در کنار ابعاد اقتصادی و اجتماعی یکی از سه رکن اصلی شکل دهنده توسعه پایدار محسوب میرود. ازاینرو صیانت از محیط زیست و حفظ و بهبود کیفیت آن یکی از دغدغه های اصلی سیاستگذاران جهت نیل به توسعه پایدار محسوب می رود. سیاستهای پولی و سیاستهای مالی هر کشوری با توجه به اینکه ابعاد مختلف فعالیتها و رفتارهای اقتصادی و اجتماعی را متاثر می سازد، میتواند کیفیت محیط زیست را تحت تاثیر قرار دهد. در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از داده ها و اطلاعات اقتصادی ایران طی سالهای 1352 تا 1395 و با کاربرد تحلیل هم انباشتگی یوهانسون نقش و تاثیر دو عامل سیاستهای پولی و سیاستهای مالی بر کیفیت محیط زیست مورد آزمون و تجزیهوتحلیل قرار گیرد. بر اساس یافته ها، ضریب متغیر مخارج دولتی به عنوان نماینده سیاست های مالی دولت از نظر آماری معنیدار و دارای علامت مثبت به دست آمده است و موید این امر است که همراه با اجرای سیاستهای مالی انبساطی و افزایش میزان مخارج دولتی میزان دی اکسید کربن سرانه افزایش و در نتیجه کیفیت محیط زیست کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، کیفیت محیط زیست ، سیاستهای پولی ، سیاستهای مالی ، تحلیل همگرایی یوهانسون.