رابطه ی مدیریت مشارکتی و نشاط اجتماعی با استرس شغلی آموزگاران ابتدایی ناحیه (1) شهر بندرعباس

هدف از انجام این پژوهش؛ تعیین ارتباط بین مدیریت مشارکتی و نشاط اجتماعی با استرس شغلی آموزگاران مقطع ابتدایی مدارس ناحیه 1 شهر بندرعباس میباشد. این پژوهش به لحاظ هدف؛ کاربردی و روش بررسی آن؛ توصیفی و از نوع تحقیقات همبستگی بوده است. جامعه آماری آن را کلیه آموزگاران مقطع ابتدایی مدارس ناحیه 1 شهر بندرعباس تشکیل داده اند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 285 نفر تعیین گردید که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه مدیریت مشارکتی سیدعامری((1385، پرسشنامه نشاط آرگایل و همکاران((1989 و پرسشنامه استرس شغلی استاینمتز((1977 بوده است. روایی پرسشنامه ها در تحقیقات مختلف مورد تایید واقع شده و به منظور تعیین پایایی پرسشنامه ها، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد، که مقدار آلفای آن برای همهی پرسشنامه ها بیشتر از 0/7 بدست آمده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داده است که: بین مدیریت مشارکتی و ابعاد سه گانه آن(مشارکت در تصمیمگیری سازمانی، جو سازمانی حاکم در سازمان و روابط انسانی حاکم بر سازمان) با استرس شغلی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. بین نشاط اجتماعی و ابعاد سه گانه آن(عاطفه ی مثبت، سطح رضایت و نداشتن احساس منفی) با استرس شغلی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که مولفه های مدیریت مشارکتی(مشارکت در تصمیمگیری سازمانی، جو سازمانی حاکم در سازمان و روابط انسانی حاکم بر سازمان) در مجموع حدود 0/33 درصد و مولفه های نشاط اجتماعی(عاطفهی مثبت، سطح رضایت و نداشتن احساس منفی) در مجموع حدود 0/29 درصد از واریانس متغیر استرس شغلی را تبیین می نمایند.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، نشاط اجتماعی ، استرس شغلی ، آموزگاران ابتدایی