مقدمه ای بر گرایش به طبیعت در نمونه هایی از معماری معاصر ایران

این تحقیق بر آن است که با تحلیل تعدادی از آثار معماری معاصر ایران از منظر طبیعت­گرایی به الگوهایی دست یابد و با استفاده از آنها، نحوه برخورد با طبیعت را در تعدادی از آثار معماران معاصر ایران از نظر کمی و کیفی ارزیابی کند. پرسش اصلی در این پژوهش آن است که، تجلی طبیعت­گرایی در معماری معاصر ایران چگونه بوده­است در فرایند تحقیق از تکنیک های توصیفی- تحلیلی استفاده شده و داده‎ های مورد نیاز برای شکل گیری نظری موضوع با روش کتابخان های، و تحلیل هایی که برای هر اثر آورده شده با روش مطالعات میدانی جمع‎آوری می‎شوند. فرایند تحقیق و استنتاج بر مبنای تحلیل نمونه‎های موردی، که از میان آثار برجسته معماری معاصر ایران انتخاب شده­اند، استوار شده­است. دستاوردهای پژوهش نشان­دهنده آن است که استفاده از مصالح طبیعی، به کارگیری آب در طرح، و بهره­گیری از فرم های طبیعی بیشترین تاثیر را در چگونگی گرایش به طبیعت در معماری معاصر ایران داشته­اند.

کلیدواژه ها:

طبیعت گرایی ، روش های الهام از طبیعت ، معماری معاصر ایران