بررسی زیستی-روانی-اجتماعی یک بیمار مبتلا به پریتونیت بعد از عمل هیسترکتومی: گزارش موردی

مقدمه: هیسترکتومی یا خارج کردن رحم یکی از فراوانترین عمل های جراحی در بین زنان است.از عوارض شایع حین هیسترکتومی می توان به پارگی روده و حالب و مثانه اشاره کرد.تغییرات جسمی،روانی،رفتاری از سایر عوارض این عمل جراحی است.در این مقاله یک بیمار که در حین عمل هیسترکتومی دچار پارگی روده شده با رویکردی زیستی-روانی-اجتماعی توصیف شده است.معرفی بیمار:بیمار خانمی 37 ساله با تحصیلات دبیرستانی،متاهل و فاقد فرزند است.ده روز قبل علت اندومتریوز عمل جراحی هیسترکتومی برای بیمارانجام شده است. بیمار در روز بستری دارای تب 39 درجه و ترشح خونی از محل جراحی هیسترکتومی بود. بحث: بیمار در سن 18 سالگی ازدواج کرده بود و دو ماه بعد از آن دچار بی نظمی در قاعدگی شده بود و در این مدت هرگز بچه دار نشده بود .بیمار در این مدت توصیه های اطرافیان را برای قبول مسئولیت بچه از پرورشگاه قبول نکرده بود.BMI بیمار 30 بود..تلاش های بیمار برای کاهش وزن و باروری در طول 8 سال اخیر شکست خورده بود.ناتوانی در بچه دار شدن و شکست روش های باروری و کاهش وزن زمینه ساز ایجاد مشکل روانی شده بود. بستری های مکرر در رابطه با هیسترکتومی و احتمال قصور جراح اولیه،ضعف ناشی از دوران نقاهت بعد از هیسترکتومی،باورهای ناکارامد در مورد هیسترکتومی و همچنین اختلال خواب تشدید کننده مشکل بیمار بود.نقش اجتماعی بیمارو هویت جنسی او مختل شده بود.از آنجا که مشاوره های بعد از هیسترکتومی در بهبود وضعیت جسمی و باروهای ناکارامد بیماران بخش مهمی از درمان است. ادامه درمان جسمی بیمار در کنار مشاوره روان شناختی و آموزش حل مساله در جهت کمک به بیمار جهت بهبود کیفیت زندگی،کاهش وزن،بهبود تصویر بدن می تواند موثر باشد.