برخورد با تاکی آریتمی در بیمار دارای ICD

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,865

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCRMED03_326

تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: ICD دستگاهی به اندازه یک پیجر می باشد که ضربان قلب شما را کنترل می کند . این دستگاه مشابه ضربانساز جهت فرستادن پیام های الکتریکی به قلب دارای ضربان آهسته ،از باطریهایی استفاده می کند. همچنین می تواند به قلبی که ضربان نا منظم و بسیار سریعی دارد، شوک الکتریکی بدهد تا ضربان قلب طبیعی شود . دفیبریلاسیون قلبی راهی برای باز گرداندن ضربان سریع و غیرطبیعی یا نامنظم قلب به حالت طبیعی از طریق یک شوک الکتریکی می باشد . افرادیکه دچار مشکلات بسیار بد ریتم قلبی هستند ،یک دفیبریلاتور در زیر پوست قفسه سینه، نزدیک استخوان گردن قرار داده شده و مستقیما از طریق یک سیم به قلب وصل می شود. این دستگاه در تمام 24 ساعت شبانه روز کار می کند .معرفی بیمار : بیمار آقای 62 ساله ای است که با شوکهای مکرر دستگاه ICD در منزل و بیقراری به این مرکز مراجعه نموده است.بیمار در اکو EF=25% داشته و پس از 3 روز بستری و علیرغم انجام مشاوره EPSو بررسی های آزمایشگاهی(K=3.2 و اصلاح آن) و پاراکلینیکی( آنالیز دستگاه از نظر صحت) و دریافت انواع آنتی آریتمی ها، بیمار به صورت مکرر تاکی آریتمی داشته و با H.R> 170 مجبور به دادن شوک از طریق دستگاه دفیبریلاتور بخش گردیدیم تا بتوان به آریتمی و بیقراری بیمار پایان داد. بیمار در نهایت با توجه به نارسایی شدید قلبی و ارست قلبی و تنفسی علیرغم تلاشهای همکاران EXPIRE گردید.بحث و نتیجه گیری:نکته حایز اهمیت پرستاری در این بیماران1)اهمیت به اختلالات الکترولیتی و بررسی و رفع مشکلات از طریق کنترل ر ژیم غذایی و یا دارویی بوده است که نقش بسزایی در کنترل آریتمی بیمار خواهد داشت و مورد دیگر نحوه درست شوک دادن به بیماران دارای دستگاه پیس میکر و ICD میباشدکه معمولا بایستی پدلهای دستگاه شوک حدودا 8-10 CM از باطری بیمار فاصله داشته باشد تا دستگاه کارایی مناسب خود راحفظ نموده وتخریب نگردد. در ضمن ویزیت منظم پزشک-نحوه فعالیت در منزل-نحوه استفاده از وسایل مغناطیسی-مراقبتهای دندانپزشکی-مراقبت بیرون منزل-و داشتن کارت شناسایی از الزامات مراقبتهای این بیماران میباشد.

نویسندگان

زهره رحمانی

سرپرستار CCU ، توسعه و تحقیقات بالینی رجایی ، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی ،دانشگاه علوم پزشکی البرز ،کرج،ایران

حسین داودوندی

پرستار اورژانس ، توسعه و تحقیقات بالینی رجایی ، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی ،دانشگاه علوم پزشکی البرز ،کرج،ایران

شیوا سیامکی

پرستار CCU ، توسعه و تحقیقات بالینی رجایی ، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی ،دانشگاه علوم پزشکی البرز ،کرج،ایران

سولماز صادقیان

پرستار CCU ، توسعه و تحقیقات بالینی رجایی ، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی ،دانشگاه علوم پزشکی البرز ،کرج،ایران

زهرا ریاضت

پرستار CCU ، توسعه و تحقیقات بالینی رجایی ، مرکز آموزشی درمانی شهید رجایی ،دانشگاه علوم پزشکی البرز ،کرج،ایران