اهمیت گرفتن شرح حال کامل در بیماران با تشخیص خودکشی

هر ساله در جهان، حدود 20میلیون نفر اقدام به خودکشی می کنند و یک میلیون انسان در اثر خودکشی می میرند. اختلالات روانپزشکی و سابقه قبلی اقدام به خودکشی از عوامل خطر اصلی خودکشی به شمار می آیند.گرفتن شرح حال دقیق پزشکی و پرستاری از این بیماران کاری بسیار سخت و پیچیده می باشد که نیاز به آگاهی و تبحر لازم در این زمینه دارد.معرفی بیمار : بیمار 23ساله با علائم کاهش سطح هوشیاری توسط همراهان به اورژانس آورده شد.در بدو ورود همراهان اظهار نمودند بیمار دچار faintشده است.تریاژ شدGCS:7-8،Bp:100/60،HR:80داشت.پس از حدود 5دقیقه اظهار نمودند که بیمار تعداد نامشخصی(حدودا100عدد)قرص آلپرازولام و کلونازپام مصرف کرده است بیمار دچار کاهش سطح هوشیاری تا 4شد اینتوبه گردید.اقدامات درمانی و احیاء جهت بیمار انجام گردید.تغییرات نوار قلب بیمار بصورت Tinvert و نزول قطعه stدر لیدهای پره کوردیال داشت و بیمار برادیکاری تا حدود60داشت.علی رغم شستشوی کامل معده پس از یکساعت حرکات تشنجی شدید داشت.از همراهان مجددا خواسته شد پوک های داروهای مصرفی را اعلام کنند یا حداقل تا حد امکان تعداد و نوع داروهای مصرفی را ذکر نماید که همراهان شرح حال دقیقی ندادند.بیمار جهت فیلد مسمومیت اعزام گردید همراهان در آن مرکز اعلام کردند که بیمار چهل عدد قرص ایندرال 40میلی گرم هم مصرف نموده است اما بدلیل اعلام با تاخیر اقدامات درمانی جهت بیمار موثر واقع نگردید و بیمار در آن مرکز فوت گردید.بحث و نتیجه گیری: گرفتن شرح حال دقیق و بدست آوردن اطلاعات دقیق از همراهان و بیماران مسمومیت می تواند تاثیر بسزایی در پروتکل درمان بیماران داشته باشد و در تشخیص دقیق و حتی نجات آنها از مرگ بسیار موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

خودکشی ، شرح حال ، پروتکل درمان