بیهوشی رژینوال در مادرباردار4قلو مبتلا به پراکلامپسی ونارسایی میترال

مقدمه: انتخاب روش و مدیریت بیهوشی در بیماران باردار یک چالش همیشگی بیهوشی میباشد. به خصوص زمانی که بیماران بیماری های زمینه ای متعدد و شرایطی همچون بارداری چندقلویی داشته باشندمعرفی بیمار : بیمار حاضر یک مادر39ساله با بارداری 4قلو و پراکلامپسی، با سابقه نارسایی خفیف به متوسط میترال کنترل شده جهت انجام زایمان به روش برش سزارین کاندید شده بود.وضعیت بالینی بیمار مانند ادم شدید راه هوایی از یک طرف و بارداری 4قلو و پراکلامسی بیمار از طرفی دیگر که شرایط را برای برهم خوردن همودینامیک بیمار حین جراحی و بیهوشی به شدت مساعد میکرد، تصمیم گیری برای تکنیک بیهوشی را یک به یک چالش تبدیل نموده بود. براساس صلاحدید تیم بیهوشی، تصمیم بر انجام بیهوشی اسپاینال برای این بیمار گرفته شد و ریسک بلاک سطح بالا و برهم خوردگی همودینامیک این بیمار به دنبال اسپاینال پذیرفته شد.فشار خون بدو ورود بیمار 170/110میلی متر جیوه و ضربان قلب 70bpmبود.انجام تکنیک بیهوشی به روش تجویز فیکس دوز از داروی سوفنتانیل به عنوان عامل فیکس کننده سطح بی حسی و تجویز لوکال آنستیتک(بوپیواکائین)پس از وقفه 10ثانیه ای برای بیمار صورت گرفت. بر خلاف تصور فشار خون سیتولیک بیمار پس از انجام بیهوشی و حین عمل در حدود 140میلی متر جیوه بود و به زیر آن افت نکرد وسطح بی حسی نیز در حدودT4ثابت ماند.سه نوزاد از چهار نوزاد متولد شده با آپگار 9و10 بودند و تنها یک نوزاد با اپگار 7و8به دنیا آمد.بحث و نتیجه گیری: انتخاب روش بیهوشی در مادران با بارداری چند قلو چالش برانگیز بوده به خصوص هنگامی که مشکلاتی مانند پراکلامپسی وmr وجود دارد.انجام بی حسی اسپاینال در مادران باردار یک روش بیهوشی انتخابی است اما در مادران با پراکلامپسی و بارداری چندقلویی، در صورتی که تیم بیهوشی احتیاطات و ملاحظات لازمه را مبذول نکند، میتواند حتی تهدید کننده حیات مادر ونوزاد نیز باشد

کلیدواژه ها:

بیهوشی در مامایی ، پراکلامپسی ، بلاک نورواگزیال