نقش مداخلات اصولی در پیشگیری از قطع پای دارای زخم کانالیزه عفونی

مقدمه: زخم پای دیابتیک یکی ازعوارض قابل توجه دیابت است ودومین علت شایع آمپوتاسیون اندام های تحتانی بعدازتروماوتصادفات است.معمولا علت اصلی ایجادزخم فقدان حس درددرزمینه نوروپاتی است وبعلت اختلال سیستم ایمنی،زخم افراددیابتیک مستعدعفونت هستندوبه علت ایسکمی عروقی،خون رسانی به بافت های آسیب دیده مختل وترمیم بافت رابه تاخیرمی اندازد.معرفی بیمار : مددجوآقاى 55ساله وباسابقه5سال دیابت ومصرف انسولین از2سال قبل باشکایت زخم عفونی درناحیه کف وپاشنه پای راست به ابعاد 80*35*15میلی مترپس ازگذشت4ماه اززمان ایجادزخم به کلینیک زخم امام علی(ع)مراجعه کرد.زخم درابتداباایجادتاول دربین انگشت2و3پا ایجادشده ودراثرسهل انگاری به تارسال2و3وازآنجابه پاشنه پاکانالیزه شده وتانزدیک آشیل پی راست درگیرشده بودسطح زخم نکروزه وعفونی بودوترشحات چرکی زیادوبدبوداشت.پس ازبررسی اولیه،مددجو درسرویس عفونی بستری گردید.بررسى عروقی ورادیوگرافی وآزمایشگاهی انجام گرفت.مشاوره جراحی جهت بیمارانجام شدومتخصص جراح نظربه آمپوتاسیون داشتندولی بیماررضایت ندادودبریدمان جراحی دراتاق عمل انجام شدوسپس همزمان با آنتی بیوتیک تراپی وریدی مراقبت اززخم بااستفاده ازپانسمان های نوین میکروب ریمووال اعمال گردید.پس ازگرانوله شدن بسترزخم وکنترل عفونت بیمار،ترخیص شدوبامراجعات منظم سرپایی طی5جلسه بافاصله3روزبه کلینیک زخم تحت درمان کامل قرارگرفت وزخم کاملابهبودیافت.بحث و نتیجه گیری: دربسیارى ازمواردمشابه،تنهاراه درمان آمپوتاسیون عضوبنظرمی رسدولى باکنترل عفونت ودبریدمان جراحی ومراقبت منظم اززخم بااستفاده ازپانسمان هاى نوین میکروب ریموال ورعایت اصول آفلودینگ زخم نیازبه آمپوتاسیون ازبین رفت.مجموعه اقدامات همزمان باعث مدیریت بهترآسیب هاوپیشگیری ازعوارض ناخواسته زخم پای دیابتی گردید.

کلیدواژه ها:

زخم پای دیابتی ، مراجعه زودهنگام ، آفلودینگ زخم ، اقدامات مناسب درمانی ، پانسمان های نوین میکروب ریمووال