برآورد پارامتر های ژنتیکی صفات کمی و کیفی پنبه و روش جدید تست اپیستازی

تلاقی دآی آلل کاملی بین 9 ژنوتیپ پنبه متعلق به دو گونه ( Gossypiumhirsutum L. & Gossypium barbadense L.) شامل ارقام د لینته، سیندوز- 80، دکتر عمومی، بلغار- 539 ، ترمز- 14 ، برگ قرمز، ب- 557 ، الیاف قهوه ای و سای اکرا با تنوع ژنتیکی بالا طی دو سال برای تخمین پتانسیلهای اصلاح صفات عملکرد و اجزای آن، روغن، کیفیت الیاف با استفاده از تجزیه ژنتیکی، قابلیت ترکیب پذیری، وراثت پذیری و اثرات هتروزیس انجام گرفت. تجزیه آزمایشات بر اساس نسلهای F1 جائیکه بذور تلاقی شده سال اول برای نسل F1 در سال دوم مورد استفاده قرار گرفت. هیبریدهای موفق با استفاده از مارکر های مورفولوژیکی همچون رنگ گل، موقعیت و رنگ لکه های گلبرگ، رنگ الیاف، لینتر بذر، رنگ و شکل برگ و همچنین مارکرهای مولکولی SSR تشخیصداده شد. تجزیه دآی آلل هیمن و هیمن – جینکز برای برآورد اجزای ژنتیکی تنوع و روش گریفینگ بر اساس روش I مدل مختلط B برای مطالعه اثرات قابلیت ترکیب پذیری عمومی (GCA) و ترکیب پذیری خصوصی (SCA) و اثرات متقابل (RECIP) بکار گرفته شد (P≤0.05) طبیعت عمل ژنها و اثرات متقابل لوسای آنها برای کشف نوترکیبهای سودمند از ژنهای مفید برای اصلاح ژنتیکی پنبه مورد نیاز می باشد.

کلیدواژه ها:

ارقام پنبه ، اپیستازی