مطالعه ارتباط ویژگی های جمعیت شناختی و توانمندی های روانی و حقوقی زنان شهر تهران

توانمندی زنان یکی از شاخص های توسعه در تمام کشورها است که بنظر می رسد با ویژگی های جمعیت شناختی نسبت مشخصی دارد. پنداشت عمومی در تحقیقات دانشگاهی حاکی از این است که افزایش سطح تحصیلات، اشتغال زنان و تاهل می تواند سبب افزایش توانمندی زنان گردد.لذا پژوهش حاضر با هدف اینکه که، بین ویژگی های جمعیت شناختی مانند تاهل، اشتغال و تحصیالت با توانمندی روانی و حقوقی زنان جوان(22-42ساله) دارای تحصیلات عالیه رابطه وجود دارد صورت پذیرفت. روش تحقیق کمی و ابزار اندازه گیری آن پرسشنامه بوده است و با نمونه گیری هدفمند از جامعه بزرگ زنان تعداد 428 نفر زن از جامعه زنان تحصیلکرده در مقطع تکمیلی را به عنوان نمونه مورد بررسی قرار داده است.داده ها حاکی از این است که هرکدام از ابعاد مد نظر(اشتغال، ازدواج و تحصیل) دارای ارتباطی محدودبا توانمندی می باشند. نتیجه گیری ، نتایج پژوهش نشان داد که بین مولفه اهای اشتغال ، ازدواج و تحصیلات صرفا ازدواج وتاهل روی احساس توانمندی زنان با تحصیلات تکمیلی اثر گذار می باشد واین حاکی از عدم ارتباط بین تحصلات و اشتغال است. زمانی که افراد با تحصیلات تکمیلی نیز وارد بازار کار می شوند از احساس توانمندی و خود کار آمدی خوب و قابل قبولی بر خوردار نمی باشند و همواره خودر ا فردی توانمند قلمداد نمی کنند بلکه خودرا در معرض انواع تهدید های حاکی از بی ثباتی بازار کار تلقی می نمایند و الزم است در این زمینه سازوکار هایی اندیشیده شود.

کلیدواژه ها:

ویژگی های جمعیت شناختی ، توانمندی روانی و حقوقی ، زنان