بررسی اثر سوسپانسیون پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر روی ژنژیویت

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 484

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NORTHDENT01_179

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: ژنژیویت در لغت به معنای التهاب لثه است وکه شایع ترین بیماری لثه می باشد. پلاک دندانی عامل اصلی آغاز ژنژیویت است. کنترل پلاک به وسیله ی مسواک ونخ دندان به طور کافی موثر نیست و استفاده جانبی از موادکنترل پلاک شیمیایی پیشنهاد می شود. پروبیوتیک ها گروهی از میکروارگانیسم های زنده هستند که در صورت افزودن شده به مواد غذایی و یا مصرف آنها به شکل مکمل ها می توانند باایجاد یک تعادل بیولوژیک در ارگانیسم های بدن موجب بهبود سلامت میزبان گردند و در بهبود عملکرد سیستم ایمی و افزایش قدرت دفاعی میزبان در برابر برخی از میکروارگانیسم ها موثر می باشند. به همین منظور ما در این مطالعه به بررسی اثر گذاری سوسپانسیون پروبیوتیک لاکتوباسیلوس سالواریوس بر ژنژیویت پرداختیم. مواد وروش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دو سکور و تصادفی انجام شده است. 43 نمونه ی مورد مطالعه به صورت تصادفی از بیماران مبتلا به ژنژیویت مراجعه کننده به یک مطب خصوصی انتخاب شد. در روز اول پس از انجام معاینه و ثبت ایندکس ها، افراد به صورت تصادفی به دو گروه برابر 21 تایی کنترل و آزمون تقسیم شدند. افراد هر دو گروه به مدت 2 هفته هر شب، حداقل نیم ساعت پس از مسواک زدن به مدت یک دقیقه سوسپانسیون را مصرف کردند. در پایان هفته ی اول، دوم و چهارم نیز شاخص های BOP,OHI-s,GI,PI بیماران بررسی و ثبت گردید. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها وارد نرم افزار SPSS16 و سپس متغیرهای کمی با استفاده از میانگین ± انحراف معیار متغیرهای کیفی با استفاده از آمار توصیفی گزارش گردیدند. یافته ها: میانگین سنی گروه مداخله و کنترل به ترتیب 29/10 و 28/48 بود.در هر دو گروه مداخله و کنترل با گذشت زمان، میانگین رتبه تمام شاخص های OHI,PI,GI,BOP کاهش یافت اما مقدار این کاهش درمدت زمان طولانی در گروه آزمون بیشتر از گروه کنترل می باشد و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: استفاده از سوسپانسیون پروبیوتیک لاکتوباسیلوس پلانتاروم بر روی ژنژیویت موثر بوده است و در کاهش میزان BOP,GI,PI در طول زمان اثر فراوانی دارد.

نویسندگان

لیلا جباره

استادیار،گروه پریودنتولوژی،دانشکده دندان پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی مازندران،ساری،ایران.

مهران ابراهیم زاده

دانشجو دندان پزشکی،دانشکده دندان پزشکی،کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی مازندران،ساری،ایران

اقلیما ملکان

دانشجو دندان پزشکی،دانشکده دندان پزشکی،کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی مازندران،ساری،ایران