بررسی تاثیر دستگاه های ارتودنسی متحرک افزایش دهنده عرض ماگزیلا بر بعد عمودی صورت

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 341

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NORTHDENT01_171

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: درمان گسترش کام یکی از درمان های معمول ارتودنسی است که به وسیله اپلاینس های مختلفی برای درمان کراس بایت های خلفی انجام می شود. این درمان می تواند باعث بلندشدن کاسپ پلاتال مولر اول ماگزیلا و به دنبال آن چرخش مندیبل و افزایش ارتفاع یک سوم تحتانی صورت می شود. در پژوهش های بسیاری به استفاده از بایت پلن برای جلوگیری از تغییر ارتفاع عمودی به صورت توصیه شده است. اما در اثر بخشی این روش تردیدهای بسیاری وجود دارد. تحقق حاضر جهت بررسی تاثیر وجود یا عدم وجود بایت پلن بر روی بعد عمودی طراحی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 68 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی همدان که تحت درمان با گسترش دهنده متحرک کام با یا بدون بایت پلن قرار گرفته اند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه سفالومتری های قبل و بعد از درمان گسترش کام، توسط نرم افزار دلفین ورژن 11.9 انجام گردید. و در آن نتایج پنج متغیر سفالومتریک زاویه پلن مندیل نسبت به خط SN؛ زاویه پلن مندیبل نسبت به خط Y,FH,axis زاویه پلن ماگزیلاری و ارتفاع تحتانی صورت محاسبه شد. بعد عرضی بیمار بر روی کست و در امتداد کاسپ مزیوباکال مولر 1 بالا به کمک کولیس اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS نسخه 16 با در نظر گرفتن سطح معنی داری 0/05 و از آزمون تی زوجی و از آزمون تی مستقل برای بررسی داده ها استفاده شد. یافته ها: هیچ اختلاف آماری معناداری بین دو گروه از نظر سن و جنس بیماران پیش از شروع درمان وجودنداشت. مقدار متغیرهای سفالوتریک و کست بیماران پیش و پس از درمان در دو گروه اختلاف آماری معناداری نداشت. زاویه پلن ماگزیلاری در گروه دارای بایت پلن و مقدار Y axis در گروه فاقد بایت پلن به طور معناداری دچار افزایش شدند به ترتیب p value<0.034 و p value<0.007 مقدار این تغییرات کمتر از 1/5 درجه بود. از نظر مقایسه ی دو گروه دارا و فاقد بایت پلن هیچ اختلاف آماری معناداری بین دو گروه در تغییرات هیچ یک از متغیرهای سفالومتریک مشاهده نشد. عرض قوس در هر دو گروه به طور معناداری افزایش یافت و این افزایش در دو گروه مشابه بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، در بیماران در حال رشد استفاده از بایت پلن مزیتی بر عدم استفاده از آن ندارد. با این حال، طراحی یک کارآزمایی بالینی تصادفی برای بررسی دقیق تر این سوال توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

دستگاه های متحرک ارتودنسی ، ماگزیلا ، بعد عمودی صورت ، کراس بایت

نویسندگان

سپیده سهیلی فر

Assistant professor of orthodontics, Orthodontic department, Dental Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran

ساناز سهیلی فر

Assistant professor of orthodontics, Orthodontic department, Dental Faculty, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran

اشکان نشاطی

Dentist, private office

حامد اکبری

dental student, dental faculty, Hamadan university of medical sciences, Hamadan, Iran