تلقی استانداردهای مختلف در میزان قابل قبول بودن عیب undercut و مقایسه حدود مجاز پذیرش عیب درسطوح کیفی مختلف

اتصالات جوشی دارای پتانسیل حضور عیب در خود می باشند. اثر عیوب بر کیفیت و عملکرد اتصال جوشی به عملکرد سازه وابسته است و در نتیجه انتخاب کیفیت اتصال جوشی بسیار مهم است. در بسیاری از استانداردها به بیان حدود مجاز عیوب جوشی برای سطوح مختلف کیفی پرداخته شده است. این در حالی است که به علت کاربرد وسیع استانداردها این مقادیر می تواند خیلی محافظه کارانه باشد. همچنین اختلاف در استانداردهای مختلف وجود دارد. عیب بریدگی کناری جوش در استاندارد 5817ISO به صورت یک شیار نامنظم در امتداد پنجه در فلز پایه یا در فلز جوش به جا مانده قبلی به علت جوشکاری تعریف شده است. در این تحقیق ابتدا به بررسی استانداردهای مختلف پرداخته شده است و مقادیر مجاز بیان شده برای عیب بریدگی کناری جوش در شرایط ذکر شده در استاندارد با یکدیگر مقایسه شده است. سپس با استفاده از روش المان محدود و به کمک نرم افزار آباکوس عیب بریدگی کناری جوش با اندازه های ذکر شده در استانداردها مدل سازی شده و تحت یک بار کششی یکسان در جهت مناسب قرار گرفته شده است. علاوه بر مقایسه حد مجاز بیان شده استانداردها، حد مجاز سطوح مختلف کیفی نیز با یکدیگر مقایسه شده است. به کمک مقایسه انجام شده انتخاب سطح کیفی اتصال دارای عیب بریدگی کناری جوش با دقت بیشتر وسختگیری کمتر صورت گرفته و موجب کاهش هزینه های جوشکاری و تعمیر نیز می شود

کلیدواژه ها:

بریدگی کناری جوش ، المان محدود ، حد مجاز استاندارد