بررسی منابع مختلف تنظیم کننده رشدی در کشت درون شیشه ای ارقام تجاری گوجه فرنگی

گوجه فرنگی به لحاظ ارزش دلاری دومین سبزی مهم دنیا است که هر ساله ارز زیادی از کشور به منظور واردات بذر آن خارج می شود. لذا بهینه سازی تولید انبوه آن در شرایط درون شیشه ای یک امر ضروری است. با توجه به این موارد، این آزمایش با هدف بررسی اثر سطوح مختلف کینتین (0، 5/2 و 5 میلی گرم بر لیتر) و نفتالین استیک اسید (0، 5/0 و 1 میلی گرم بر لیتر) بر پرآوری ارقام مختلف گوجه فرنگی (Black cherry، Cherry و Isabella به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 27 تیمار و هفت تکرار انجام گرفت. بررسی نتایج حاصل از آزمایش این نشان داد که اثر هر یک از فاکتورهای اصلی به تنهایی (رقم، کینتین و نفتالین استیک اسید) و اثر سه گانه آن ها بر تمام صفات رویشی مورد مطالعه معنی دار بود. به طوری که بیشترین میزان پرآوری در بین ارقام مورد مطالعه، مربوط به رقم Black cherry بود. همچنین بهترین غلظت تنظیم کننده های رشد کینتین و نفتالین استیک اسید جهت پرآوری ریزنمونه های گوجه فرنگی، به ترتیب غلظت 5/2 و 5/0 میلی گرم بر لیتر بود.

کلیدواژه ها:

کشت درون شیشه ای ، پرآوری ، گوجه فرنگی ، تنظیم کننده رشد