بررسی فراوانی استئوپروز با توجه به دانسیتومتری معدنی استخوان و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور شهرستان بجنورد در سال96-97

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 429

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISMOH18_077

تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1398

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف : استئوپنی و استئوپروز از بیماری های شایع در مبتلایان به تالاسمی می باشد که تشخیص زودهنگام آن اهمیت زیادی دارد زیرا تاخیر در تشخیص و درمان ناکافی و نامناسب باعث عوارض شدیدی در بیماران می گردد. هدف این مطالعه بررسی فراوانی وضعیت تراکم استخوان و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور شهرستان بجنورد در سال 97-96 می باشد.مواد و روشها: این مطالعه به روش مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی بر روی 18 بیمار مبتلا به بتا تالاسمی ماژور وابسته به ترنسفوزیون(12 مرد و 6 زن) با میانگین و انحراف معیار سنی22.11±6.84انجام شد .یافته ها : فراوانی استئوپنی و استئوپروز درگردن فمور به ترتیب %44.4 و %0 و در مهره های کمری به ترتیب %55.6 و %22.2 بوده است. سابقه شکستگی تنها در مردان و با فراوانی %33.3 دیده شد. %40 موارد میکروفرکچر در زنان و %25 در مردان مشاهده گردید وموارد میکروفرکچر بر اساس تراکم استخوانی ، در %25 موارد در مرحله استئوپروز و %40 درمرحله استئوپنی بوده است. سن پایین، هایپرکلسمی و آلکالن فسفاتاز و TSH پایین با کاهش تراکم استخوان در گردن فمور رابطه داشتند. هم چنین تراکم استخوانی گردن فمور در موارد مصرف الکل بیشتر از موارد عدم مصرف بوده است.نتیجه گیری: بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور وابسته به ترنسفوزیون، کاهش قابل ملاحظه ای در تراکم استخوان گردن فمور و مهره های کمری دارند و این روند از سنین پایین شروع میشود ، لذا توصیه میگردد که بیماران از سنین پایین از نظر تراکم استخوان و عملکرد اندوکرین بررسی شوند و اقدامات پیشگیرانه و در صورت لزوم درمان مناسب جهت کاهش احتمال وقوع استئوپنی و استئوپروز و عوارض ناشی از آن برای بیماران انجام شود.

نویسندگان