بررسی اثر ترکیب کورکومین وسورافنیب بر بیان ژن PTENدر سل لاین های KG-1 و U937

لوکمی میلوئیدی حاد یک بیماری بدخیم خونی هتروژنی است که رده سلولی مقاوم (CD34+) نسبت به رده سلولی (CD34-) در برابر شیمی درمانی 15-10 بار مقاوم تر است. کورکومین یکی از مواد تومریک است که به کرات اثرات ضد سرطانی و فعالیت سایتوتوکسیتی آن در بسیاری از سرطانها اثبات شده است. طبق بررسیهای انجام شده کورکومین باعث زیاد شدن اثرات شیمی درمانی میشود. سورافنیب نیز به عنوان مهارکننده رگزایی مانع ادامه حیات در سلولهای سرطانی میشود. لذا هدف اصلی در این مطالعه اثر ترکیبی کورکومین وسورافنیب می باشد.روش: دو رده سلولی U937 و KG-1 حساس و مقاوم به درمان را بعد از کشت، با داروهای کورکومین و سورافنیب با دوزهای منتخب تیمار کرده و تست MTT گذاشته شد، سپس دوز موثر مشخص شد. بر اساس آن Combination MTT دو دارو گذاشته شد و سلولها جمع آوری و Real Time PCR انجام شد تا اثر این دو دارو را بر روی بیان ژن PTEN بررسی نماییم.نتیجه : دوز موثر و IC50 برای سورافنیب در رده سلولی KG-1 و U937 به ترتیب برابر با µM 7 و µM 5، همچنین دوز موثر و IC50 برای کورکومین در هر دو رده سلولی KG-1 و U937 برابر باµM40 بدست آمد. همراهی دو دوز موثر دو داروی کورکومین و سورافنیب با هم اثر کشندگی بیشتری بر هر دو رده سلولی نشان داد.بحث: تیمار سلولهای مورد نظر توسط کورکومین و سورافنیب به صورت ترکیبی درصد آپوپتوز و بیان PTEN را به میزان قابل توجهی افزایش داد که بیانگر اثرات سینرژیسم این دو دارو است.

کلیدواژه ها:

PTEN ، کورکومین ، سورافنیب ، سل لاین های U937 وKG-1