اثر کورکومین و سورافنیب بر روی بیان ژن AKT در رده های سلولی AML

سابقه و هدف: کورکومین مادهای است که اثرات ضد سرطانی آن در بسیاری از سرطانها اثبات شده است. سورافنیب به عنوان مهارکنندهی رگزایی مانع افزایش حیات در سلولها میشود. هدف اصلی این مطالعه بررسی اثر ترکیبی کورکومین و سورافنیب بر روی آپوپتوز و بیان ژن AKT در سلولهای AMLمیباشد.مواد و روشها : در مطالعه تجربی بعمل آمده از آزمایش MTT جهت بررسی تکثیر دو رده سلولی U937 و KG-1 با کورکومین و سورافنیب به صورت تک و ترکیبی در دوزها و بازه های زمانی مختلف استفاده گردید. میزان آپوپتوز با تست فلوسایتومتری ارزیابی شد. در نهایت میزان بیان ژن AKT توسط Real Time PCR مورد سنجش قرار گرفت. از آزمون Student-t test، ANOVA و نرم افزارGraphpad Prism5برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.یافتهها: دوز انتخابی برای داروی سورافنیب در رده سلولی KG-1 و U937 به ترتیب برابر با µ7M و 5 µ M و برای کورکومین در هر دو رده سلولی برابر با 40 µM بدست آمد. ترکیب داروها اثر کشندگی بیشتری در هر دو رده سلولی نشان داد P<0/001 بیان ژن AKT در رده سلولی KG-1 و U937به دنبال تیمار با کورکومین و سورافنیب کاهش قابل توجهی داشت . P<0.001نتیجهگیری: این مطالعه نشان میدهد که ترکیب دو داروی مذکور منجر به افزایش آپوپتوز و همچنین کاهش تکثیر سلولی در ردههای سلولی KG- 1 وU937 شده است و این کاهش تکثیر ممکن است با کاهش بیان AKT در ارتباط باشد. برای تایید این نتایج، بررسی بیشتر در سطح پروتئین لازم است.

کلیدواژه ها:

سورافنیب ، کورکومین ، لوسمی میلوئیدی حاد