عبور قطار سریع السیر از بستر های ناپایدار (مطالعه موردی راه آهن سریع السیر تهران-قم- اصفهان)

امروزه با پیشرفت راه آهن تکنولوژی های جدیدی از جمله راه آهن سریع السیر مطرح شده است و برای اجرای این خطوط ضوابط و الزامات متفاوتی وجود دارد. بستر خطوط سریع السیر نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. وجود خاک های ناپایدار در بستر، ایمنی سیر و حرکت را تهدید می کند. در این مقاله ابتدا به معرفی انواع بسترهای ناپایدار از جمله روانگرا، واگرا، رمبنده و تورم پذیر پرداخته و در ادامه روش های اصلاح این بستر ها معرفی شد. همچنین برای نمونه چند مورد از پروژه های مربوطه و روش استفاده شده در آن ها آورده شده است. لازم به ذکر است که هر کدام از روش های بهسازی باید با توجه به شرایط فنی و اقتصادی پروژه مورد استفاده قرار بگیرد. در همین راستا در قسمت پایانی چند توصیه برای انتخاب مناسب ترین روش بهسازی ذکر شده است. در قسمت اصلی مقاله مسیر راه آهن سریع السیر تهران- قم - اصفهان مورد مطالعه قرار گرفت. احداث این خط بر روی دریاچه نمک قم یک چالش بزرگ در زمینه راه آهن می باشد. خاک این منطقه غالبا خاک رس نمک دار می باشد که استفاده از شمع های پیش ساخته لوله ای، مربعی و روش ستون شنی برای بهسازی این بستر پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

راه آهن سریع السیر ، بستر ناپایدار ، بستر رسی ، روانگرا ، واگرا ، رمبنده ، تورم پذیر