جهت گیری هدفی، خودکارآمدی ریاضی و عملکرد ریاضی
محل انتشار: هفتمین کنگره انجمن روانشناسی ایران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 854
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIPSA07_031
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1398
چکیده مقاله:
هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری جهت گیری اهداف مبنی بر خود، مبنی بر دیگران و خودکارآمدی ریاضی با عملکرد ریاضی بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود که نمونه شامل 400 دانش آموز ( 148 پسر و 252 دختر) که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از دبیرستان های شهر کرج انتخاب شدند و به پرسشنامه اهداف پیشرفت 2 × 3 ( الیوت، موریاما و پکران، 2011 )، مقیاس خودکارآمدی ریاضی (میدلتن و میدگلی، 1997 ) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که اثر مستقیم گرایش به خود و گرایش به دیگران بر خودکارآمدی ریاضی و اثر مستقیم اجتناب از خود و اجتناب از دیگران بر عملکرد ریاضی معنی دار بود. اثر مستقیم خودکارآمدی ریاضی بر عملکرد ریاضی و اثر غیرمستقیم اهداف مبنی بر خود و گرایش به دیگران بر عملکرد ریاضی معنی دار بود. یافته ها نشان داد مدل پیشنهادی پژوهش از برازش خوبی با داده ها برخوردار است و به عبارتی با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که متغیرهای اجتناب از خود، اجتناب از دیگران و خودکارآمدی ریاضی بر عملکرد ریاضی تاثیر می گذارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ثنا پناهی پور
کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
مهدی عرب زاده
گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران