پیش بینی استرس والدگری براساس مولفه های خودشفقت ورزی در مادران کودکان معلول جسمی و حرکتی

هدف: پرورش یک کودک با معلولیت جسمی و حرکتی منجر به افزایش استرس والدگری والدین خصوصا مادران آنها می شود. از این رو پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استرس والدگری براساس مولفه های خودشفقت ورزی انجام شد. روش: طرح تحقیق این پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه مادران کودکان معلول جسمی و حرکتی شهر اصفهان در سال 1398 بود. نمونه پژوهش شامل 175 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به وسیله پرسشنامه نسخه کوتاه شاخص تندیدگی والدین (PSI) و پرسشنامه خود شفقت ورزی (SCS) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss24 و آزمون رگرسیون چندگانه به روش همزمان تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که از بین مولفه های خودشفقت ورزی، انسانیت مشترک به طور مثبت و معنادار و و مولفه ذهن آگاهی به طور منفی و معنادار قادرند استرس والدگری را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: با توجه به نقش متفاوت مولفه های خودشفقت ورزی در پیش بینی استرس والدگری این موضوع باید در زمان آموزش های مبتنی بر شفقت مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

استرس والدگری ، مولفه های خودشفقت ورزی ، مادران ، معلول جسمی و حرکتی